81344 Słownik Polsko Norweski8

oburącz 116 ocierać

hermafrodittisk. oburącz adv. med begge hender. oburęcz|ność f. tvehendthet; ~ny adj. tvehendt, som bruker begge hender like godt. oburzać v. se oburzyć, oburz enie n. harme; ~yć v. opphisse; harme, opprore; ~yć się v. bli harm, hisse seg opp, bli opprort.

obuwać v. se obuć. obuwie n. fottoy, sko. obwarowa ć v. befeste, forsterke; ~nie n. fortifikasjon, befestning. obwarzanek m. kulin. kringle. obwiązać v. forbinde; bindę, obwielszczać, ~ścić v. bekjentgjore.

obwi|jać, ~nąć v. vikle inn. obwini(a)ć v. anklage, bebreide. obwiniony adj. beskyldt, anklaget. obwisły adj. hengende, slapp, henge-; ~ brzuch hengemave. obwiodowy adj. distrikts-, krets-; ~ód m. omkrets; krets, distrikt;

elektryczny stromkrets. obwódka/, (obramowanie) rand, kant; astr. halo, ring (om sol el. minę).

oby part. gid, matte. obycie n. fortrolighet; (ogłada) maner, levemAte. obyczaj m. sedvane, skikk, bruk; co kraj to ~ andre land, andre skikker.

obyczajowy adj. sedelig, moralsk. obyć się v. unnvaere. obyd wa(j) num. begge to (om menn); -~wie num. begge to (om kviruier); ~woje num. se oboje, obywatel m. borger, statsborger; ~ka /. borger, statsborger (om kvinne); ~stwo n. statsborgerskap.

obżaristwo n. frźtseri; ~tuch m. frdtser, storeter. obżerać się v. se obeżreć się. ocalać v. se ~ocalić. ocal|eć v. redde seg; ~enie n. redning; ~ić v. redde, berge; ~ić życie berge livet. ocean m. osean, verdenshav; ~iczny adj. oseanografisk, hav-; -ografia/. oseanografi, havforskning. ocelot m. zool. ozelot. ocen a/. vurdering, bedommelse; (stopień) karakter (pi skole); ~i(a)ć v. bedomme, verdsette, vurdere; (otaksować) taksere. ocet m. eddik; ~ winny vineddik. och! int. o!, a!, akk!. ochlapać v. skvette, sole til. ochładzać ~odzić v. avkjole, nedkjole, forfriske; ~odzenie n. nedkjoling; (spadek temperatury) temperaturfall.

ochłonąć v. avkjole seg; (przyjść do siebie) komme til seg sełv, berolige seg.

ochmistrz m. hist. hovmester. ochoczy adj. villig, ivrig. ochota/, lyst, vilje, iver. ochotnijczy adj. frivillig; ~k m. frivillig (person), ochraniać v. se ochronić, ochro na/, beskyttelse, vem, ly; ^-niarz m. liwakt; ~nić v. skinę, beskytte

/ ^ nny adj. beskyttelses-. ochryp łość/. heshet; ~ły adj. hes, ru; ~nąć v. bli hes. ochrzcić v. dope. ociągać się v. nole. ocielić się v. kalve. ociemniały adj. blind. ocieplić v. vopparme, varme opp, gjore varmere. ocierać v. torke av.

ociężały adj. tung; (obciążony) tunglastet. ocknąć v. vakne. ocucić v. vekke.

oczekiwa ć v. vente, forvente; ~nie n. forventning; w ~niu i vente. oczemi(a)ć v. sverte, baktale. oczęta pl. oyne. oczko n. se oko.

ocz ny adj. oye-, oyen-; gałka ~na anat. oyeeple. oczodół m. anat. oyehule. oczy pl. (av oko) oyne. oczy szczać, ~ścić v. rense, vaske, gjore rent.

oczytainie n. belesthet; ~ny adj. belest.

oczywistość/ selyfolgelighet;

~sty adj. klar, oyensynlig; ~ście adv. selvsagt, selvfolgelig, klart. od prep. fra; enn; ~ teraz fra nś av; ~ ciebie fra deg; ~ poniedziałku do piątku fra mandag til fredag; jestem starsza od ciebie jeg er eldre enn deg. oda/, ode.

odbarwi(a)ć v. avfarge. odbicie n. (w lustrze) speilbilde; (światła) refleks; (odbitka) avtrykk, kopi.

odbić v. (piłkę) kastę tilbake; avspeile; avtrykke; (odeprzeć) sli tilbake.

odbie c, ~gać v. lope bort fra; (różnić się) skille seg fra. odbiegnąć v. se odbiec, odbierać v. frata, ta (fra noen); (otrzymać) motta, fź; (wycofywać) ta ut; hente. odbijać v. se odbić. od|biorca m. mottager, kunde; (przesyłki pocztowej) adressat; ^biorczy adj. mottagende, mottager-; aparat ~biorczy mottagerapparat; ~biór m. mottagelse.

odbitka/. avtrykk, kopi. od|blask m., ~błysk m. gjenskinn. odbudowa/, gjenoppbygging; ~ć v. gjenoppbygge. odbyć v. utfore, gjennom fore; (ukończyć) avslutte, ende; ~ się holdes, forega, finne sted. odbyt m. anat. anus. odbytnica/ anat. rektum, endetarm.

odbywać v. se odbyć, odchodzić v. ga bort, gA av. odchudzać się v. slanke seg. odchyłka/, tekn. toleranse; fig. awik.

odciąć v. skjaere av, klippe bort, avskjaere.

odciąg ać, ~nąć v. trekke bort. odcinać v. se odciąć. odcin|ek m. avsnitt, del; (drogi) (vei)strekning; utklipp; powieść w kach foljetong. odcisk m. avtrykk; ~ palca fingeravtrykk; ~ stopy fotavtrykk; ~ać v. trykke, lagę avtrykk. odcisnąć v. se odciskać, odcyfrować v. dechiffrere. odcyfrowywać v. se odcyfrować. odczarować v. heve forhekselse. odczekać v. vente (en stund). odczekiwać v. se odczekać, odczepić v. losne, koble fra. odczu(wa)ć v. fole, kjenne, merke. odczynnik m. kjem. reagens. odczyt m. foredrag, forelesning. odda|ć v. (se ogsd oddawać) gi tilbake, retumere; ~ć się v. hengi seg; ~ć się nauce hengi seg til studier.

oddal enie n. avstand; fjernhet; ~ić v. fjerne (seg); avskjedige; ~ony adj. fjem, fjerntliggende.