17764 strona (529)

Dobór pozycji wyjściowych

Zwis czynny (na rękach)

Stanie

W zwisie tym głowa jest wyciągnięta w górę, obojczyki ustawione prawie poziomo, a łopatki utrzymywane bliżej kręgosłupa. Pozycja ta zapewnia korzystne dla postawy odciążenie, elongację kręgosłupa i poprawniejsze ustawienie łopatek. Ten rodzaj zwisu jest polecany i powinien być preferowany w zajęciach gimnastyki korekcyjnej

Jest pozycją obciążającą osiowo kręgosłup. Występuje tu tendencja do pogłębienia krzywizn kręgosłupa, czemu sprzyja dodatkowo brak stabilizacji. Pozycję tę powinno się stosować w końcowych etapach procesu korekcji postawy, gdy dziecko potrafi już przyjmować, utrzymywać i kontrolować poprawną postawę.Stanie dodatkowo obciąża stopy i z tego powodu nie jest pozycją polecaną dla dzieci z płaskostopiem. Myśląc o profilaktyce płaskostopia należy w czasie stania polecić dzieciom równoległe ustawienie stóp, podwinięcie palców bez odrywania ich od podłogi i lekkie przeniesienie ciężaru ciała na zewnętrzne krawędzie stóp. U dzieci z tendencją do płaskostopia należy unikać pozycji stojącej w rozkroku, która obciąża głównie przyśrodkowe brzegi stóp, sprzyjając obniżeniu łuków podłużnych dynamicznych.

2.2. Dobór ćwiczeń

Stosowane w gimnastyce korekcyjnej ćwiczenia powinny być dobrane do rodzaju występującej wady oraz do realizowanych celów korekcyjnych. Ćwiczenia muszą zapewniać możliwość wykonania ich przez dzieci z zachowaniem pozycji skorygowanej. Konieczność — choćby chwilowej — utraty korekcji w wykonaniu danego ćwicze-

15