■eepuszczakiość m harozf w wodut w temperaturze 293 K wynosi 240 g/100 g wody. Oblicz, ile gj, asów fracfaaroz) nMjrti^f się w 500 g nasy conego roztworu w tej temperaturze?
Odpowbdź:
RC293K): 240 g sacharozy - 100 g wody
czyli; 240 g sacharozy - 340 g roztworu
zg sacharozy - 500 g roztworu
z = 353 g sacharozy
W 500 g roztworu nasyconego znajduje się 353 g sacharozy.
I czeń przygotował opis doświadczenia Uzupełnij brakujące obserwacje i wnioski. Doświadczenie: Badanie właściwości redukujących sacharozy.
Obsarwacjs:
Wnioski:
Okssrwscjs: pojawia się czarny osad.
WMaaM: brak crgUstoponurańcznwcgo osadu potwierdza brak redukujących właściwości sacharozy.
Panurłai' Ponieważ w układ/ic nic było substancji o właściwościach redukujących, nie wytrącił się ■ : T.łtił \ osad jednak podczas ogrzewania nastąpił roz.kł-.td wodorotlenku miedzidł)
i Mail pojaw icnic sie czarnego osadu tlenku micdzi(II).
liaeń przygotował opis doświadczenia. Uzupełnij brakujące obserwacje i wnioski. Doświadczenie Badanie właściwości chemicznych sacharozy.
*9* Mm
Odpowiedź:
Obserwacje: pojawia się ceglastoczerwony osad.
Wnioski: sacharoza ulega hydrolizie, a powstające produkty posiadają właściwości redukujące.
Równanie procesu hydrolizy:
ogrzewanie
H*
Obserwacje:
Wnioski:
C6H1206 + CtH,2Oft glukoza fruktoza
Podkreśl w poniższym tekście błędne informacje dotyczące sacharozy.
Opisują mnie wzorem: i często nazywają cukrem gronowym lub buraczanym. Podobnie jak
glukoza i fruktoza należę do cukrów prostych. Jestem białą, krystaliczną substancją o słodkim smaku. Słabo rozpuszczam się w wodzie. Posiadam właściwości redukujące. Ogrzewana w obecności kwasu solnego, reaguję z wodą, tworząc glukozę i fruktozę.
Opisują mnie wzorem: C12H22On i często nazywają cukrem gronowym lub buraczanym. Podobnie jak glukoza i fruktoza należę do cukrów prostych. Jestem białą, krystaliczną substancją o słodkim smaku, słabo rozpuszczam się w wodzie. Posiadam właściwości redukujące. Ogrzewana w obecności kwasu solnego reaguję z wodą tworząc glukozę i fruktozę.
Czy za pomocą reakcji z wodorotlenkiem miedzifll) przebiegającej w temperaturze pokojowej można odróżnić glukozę od glicerolu? Odpowiedź uzasadnij.
Proponowana reakcja służy do identyfikacji alkoholi poliwodorotlenowych, ale należy pamiętać, ze glukoza jest polihydroksyaldehydem (aldoza), czyli związkiem zawierającym w cząsteczce kilka grup -OH. W obu przypadkach powstanie lazurowo-niebieski roztwór => w tych warunkach nie jest możliwe odróżnienie glukozy od glicerolu.
Węglowodany 291