63532 Słownik Polsko Norweski8

badyl 16 bartnictwo

undersake; forske; ~nie n. undersokelse; forskning; forhor; ~wczy adj. undersokende; utforskende. badyl m. stengel. bagatel a/. bagateli; ~izować v. bagatellisere. bagaż m. bagasje; ~nik m. bagasjerom; ~owy m. baerer. bagienny adj. sumpig, sumpet, myrlendt. bagnet m. bajonett. bag nisty adj. sumpig, myrlendt; ~no n. sump, myr. baj|eczny adj. eventyrlig, fabelaktig; ~ka/. eventyr, tabel; ~kowo adv. fabelaktig; ~kowy adj. vidunderlig. bajoro n. pul.

bakłażan tri. bot. aubergine. bakteri a/, bakterie; ~e gnilne stafylokokker.

bakteriolog m. bakteriolog; ~ia/. bakteriologi. bal m. bali (dans). balast m. ballast. baldachim m. baldakin. balet m. ballett; ~nica/. ballettdanserinne; ~nik m. ballettdanser. balia/, balje. balkon m. balkong. ballada/, balladę, balon m. ballong. balsam m. balsam; ~ować v. balsamere.

balustrada/, balustradę, bałagan m. rot, uorden; ~ić v. rotę. bałamuc|ić v. forvirre, forfore;

two n. fonirring.

Bałkany pl. geogr. Bałkan, bałtycki adj. baltisk, ostersjoisk. Bałtyk m., Morze Bałtyckie n. 0stersjoen.

bałwan m. (ze śniegu) snomann; (morski) bolge. bambus m. bot. bambus, banał nie adv. banalt

/ ^ no śŁf.

banalitet; ~ny adj. banał, banan m. bot. banan, banda /. bandę, bandaż m. bandasje; -ować v. bandasjere.

bandera/, flagg (pa skip), bandyta m. banditt. bandzior m. banditt. bani|cja/. forvisning; ~ta m. forvist person.

bank m. bank; ~ier m. bankier, bankiet m. bankett. bank not m. pengeseddel; ~owość /. bankvesen.

bankru ctwo n. fallitt, konkurs; ~tować v. ga konkurs, ga fallitt. bańka f. bobie; ~ mydlana sŚpeboble.

baptyjsta m. baptist; ~sterium n.

baptisterium, dapskapell. bar m. bar, skjenkestue. barak m. brakke.

baran m. zool. vaer, saubukk; ~ina /. fŚrekjott.

barba|ryzm m. barbarisme;

~rzyńca m. barbar; ~rzyński adj. barbarisk.

bardzo adv. meget, veldig. bariera/, barriere. barka/, pram. barki pl. skuldre. barman m. bartender; ~ka /. barpike.

barok m. barokk. barometr m. barometer. baron m. baron; ~et m. baronett; ~owa /. baronesse. barszcz m. kulin. rodbetesuppe. barszczyk tn. se barszcz, bartnictwo n. biavl.

barwja/. farge; ~ić v. farge. barwnik m. farge, fargestoff. baryka|da/. barrikade; ~dować v. barrikadere. baryła/, tonne. baryton m. baryton, bas m. bass. basen m. basseng. basista m. bassist.

Bask m. basker; ~ijka/. basker (kvinne).

baskijski adj. baskisk. basowy adj. bass-. basta int. basta! nok! ikke mer! bastard m. uekte barn, bastard. bastion m. /j/sf.'bastion, baszta/. festningstam. baś|niowy adj. eventyrlig; ~ń/. eventyr, fabel. bat m. pisk.

batali a/, batalje, slagsmal; ~on m. bataljon. bateria/, batteri. baton m. sjokoladestang. ~ik m. łiten sjokoladestang. batuta/. taktstokk. bawełnja/. bot. bomull; ~iany adj. bomulls-.

bawijalnia/. dagligstue, salong; ~ć się v. leke, morę seg. baza/, grunnlag, basis; ark. basis; mil. base. bazalt m. basalt. bazar m. basar. bazgrać v. rabie, bazgranina/, rabbel. bazia/, bot. rakle. bazylia/. bot. basilikum. bazyliszek m. basilisk. bażant m. om. fasan; ~amia/. fasangard.

bąbel m. bobie, blaere. bądź v. (fra być) vaer, bli; eller. bąk m. zool. klegg; (zabawka) snurrebass.

bąkać v. mumie, tale utydelig. beatyfikacja/, beatifikasjon. becik m. teppepose for spedbarn. beczeć v. grate, sutre, klynke. beczka /. tonne.

bednarz m. bokker, tonnemaker. Beduin m. beduin. befsztyk m. biff; ~ po tatarsku biff tatar.

begonia/, bot. begonia, bekas m. om. bekkasin. bekon m. bacon.

Belg m. belgier.

Belgia /. Belgia.

Belgijka/. belgier (kvinne). belgijski adj. belgisk.

Belgrad Beograd. belka/. bjelke.

benedyktyn m. benediktiner. bengalski adj. bengalsk, bengali. benzyna/, bensin; ~ bezołowiowa blyfri bensin.

benzynow|y adj. bensin-; stacja ~a bensinstasjon. beret m. beret, alpelue.

Berlin Berlin, berło n. septer. bestia/. beist

/ ^r^^> lski adj. bestialsk. beton m. betong; ~iarka/. betongblander. bez m. bot. syrin; czarny ~ svarthyll; krzak bzu syrinbusk. bez prep. uten; ~ wątpienia uten tvil.

beza/. kulin. marengs. bezalkoholowy adj. alkoholfri. bezbarwny adj. fargelos. bezbolesny adj. smertefri. bezboż|nik m. gudsfomekter; ~ność/. ugudelighet; ~ny adj. ugudelig.

bezbronny adj. vergelos. bezcelowy adj. meningslos,