168 Higiena I dobrostan zwierząt gospodarskich
Dodatkowe wymogi w zakresie utrzymania drobiu
Do nich należy wymienić najważniejsze:
• materiały użyte do budowy pomieszczeń oraz wykorzystane do konstrukcji klatek i innych elementów wyposażenia, z którymi stykają się kury nie powinny być dla nich szkodliwe, powinny być łatwe w myciu i dezynfekcji i nie powodować urazów
• budynki powinny posiadać odpowiednią izolację termiczną, wentylację, jeśli to konieczne, to ogrzewanie, aby zapewnić im optymalne parametry mikroklimatu w zakresie temperatury, wilgotności i prędkości ruchu powietrza, stężenia szkodliwych gazów i pyłów.
Zalecane temperatury powietrza w pomieszczeniach dla drobiu przedstawiono w tabeli 2.13.
Najwyższe dopuszczalne stężenia domieszek gazowych w budynkach dla drobiu wynosi: dla dwutlenku węgla (CO2) - 2.500 ppm*', siarkowodoru (HjS) - 10 ppm; amoniaku (NH3) - 26 ppm.
Jeśli w budynkach stosowany jest mechaniczny system wentylacji, to musi być on sprzężony z systemem alarmowym. Budynki muszą być ponadto wyposażone w system wentylacji awaryjnej, włączanej w przypadku awarii wentylacji głównej.
Wszystkie elektryczne i mechaniczne urządzenia służące do obsługi zwierząt (zadawanie paszy, pojenie) czy utrzymania właściwego zdrowia i dobrego komfortu (wentylacja, usuwanie odchodów) powinny być przynajmniej raz dziennie kontrolowane, a stwierdzone awarie szybko usunięte. Muszą być również przewidziane na wypadek awarii alternatywne metody żywienia i pojenia zwierząt.
Wszystkie ptaki muszą być kontrolowane przez właściciela lub osobę odpowiedzialną za zwierzęta przynajmniej raz dziennie, w razie konieczności kury chore lub ranne powinny być odizolowane od grupy i umieszczone w oddzielnej klatce lub pomieszczeniu.
Poziom hałasu powinien być zminimalizowany. Należy unikać stałego lub nagłego hałasu. Wentylatory, urządzenia do zadawania paszy i inne wyposażenie powinny być tak skonstruowane, umieszczone, użytkowane i utrzymywane, aby powodowały jak najmniej hałasu.
Wszystkie budynki powinny mieć wystarczającą ilość światła, umożliwiając kurom wzajemne widzenie się, jak również móc kontrolować wizualnie swoje otoczenie oraz wykazywać normalny poziom aktywności. W przypadku światła naturalnego, okna muszą być rozmieszczone w sposób
I ppm wagowo = I rng/in3
umożliwiający jednolite oświetlenie całego pomieszczenia. Po pierwszych dniach przyzwyczajania światło powinno być regulowane zgodnie z zalecanym programem dla danego gatunku lub rasy. Musi ono odpowiadać 24-godzinnemu rytmowi i zawierać odpowiedni nie przerywany okres ciemności, trwający około jednej trzeciej doby. Powinny być przewidziane okresy zmierzchu o odpowiedniej długości, z przyciemnieniem światła, co spowoduje, że kury usadowią się bez niepokoju czy zranień.
Wszystkie części budynków, wyposażenia lub sprzętu, z którymi kury mają kontakt powinny być starannie czyszczone i regularnie dezynfekowane, a w każdym przypadku po zabraniu kur i przed wstawieniem nowej ich partii. W czasie kiedy klatki są zajęte, wszystkie ich powierzchnie i cale ich wyposażenie powinno być utrzymywane w czystości. Odchody powinny być usuwane tak często jak jest to konieczne, a padle kury powinny być usuwane codziennie. Klatki powinny posiadać odpowiednie zabezpieczenia przed ucieczką kur. Drzwi do klatek powinny być zaprojektowane i wykonane w sposób, który umożliwi usunięcie dorosłej kury bez niepotrzebnego cierpienia lub zranienia.
W celu uniknięcia pterofagii i kanibalizmu zezwala się na przycinanie dziobów pod warunkiem, że będzie to przeprowadzane przez wykwalifikowany personel u kurcząt poniżej 10 dnia życia przeznaczonych do użytkowania nieśnego.
Systemy chowu świń cechują się dużą różnorodnością od systemów ekstensywnych (utrzymanie pastwiskowe, chów przydomowy), do ferm przemysłowych funkcjonujących w cyklu zamkniętym. Specyfika dużych kompleksów hodowlanych związana jest z wysokim stopniem zagęszczenia zwierząt, technizacją funkcji związanych z ich obsługą żywieniem z użyciem skoncentrowanych pasz, skróconym okresem odchowu prosiąt przy matkach i izolacją od naturalnych czynników środowiska (ściółki, światło, wybiegi). Technologie realizowane w obiektach średnich i małych nawiązują do warunków tradycyjnego utrzymania, cechującego się rozgęszczeniem obsady, żywieniem z udziałem pasz wytworzonych w gospodarstwie,