71725 Inżynieria finansowa Tarcz0

140 Innowacje finansowe jako atrybut...

firma 2 mogłaby uzyskać wyrób A za mniej niż 4 jednostki wyrobu B, wówczas jej sytuacja materialna uległaby poprawie. Firma 2 mogłaby wyprodukować 4 jednostki wyrobu B i wymienić część z nich na jednostkę wyrobu A i jeszcze pozostałyby jednostki wyrobu B.

Firma 1 może wytworzyć jedną jednostkę wyrobu A po mniejszym koszcie (w sensie liczby jednostek wyrobu B, z których musi zrezygnować) niż firma 2. Analogicznie jedna jednostka wyrobu B jest mniej kosztowna (w sensie liczby jednostek wyrobu A z wytworzenia których trzeba zrezygnować) dla firmy 2 niż dla firmy 1.

Zatem biorąc pod uwagę względne koszty produkcji firma 1 posiada komparatywną przewagę w produkcji wyrobu B. Tak rozumiana przewaga komparatywna jest to względnie niższy koszt produkcji lub zdolność do produkowania wyrobu po niższym koszcie, niż jest w stanie robić to konkurent, w sensie ilości dóbr, z wytworzenia których trzeba zrezygnować. Jeżeli firmy rozpoczną handel między sobą przyjmując strategię specjalizacji w produkcji to każda z nich na tym skorzysta, poprawiając swoją sytuację materialną i zwiększając całkowitą produkcję. W ten sposób firmy wykorzystają swoje możliwości najbardziej efektywnie.

Dokładnie takie same przesłanki prowadzą do powstawania przewag komparatywnych na rynku kapitałowym, co z kolei jest podstawą zawierania kontraktów swap.

9.4. Pośrednicy na rynku swapów

W poprzednich podrozdziałach wskazano, że w praktyce w kontraktach swap występuje pośrednik między stronami transakcji. Jeżeli pośrednik nie zajmuje w danym kontrakcie żadnej pozycji finansowej, jest on po prostu brokerem. Jeżeli bierze on aktywny udział w transakcji angażując się finansowo i podejmując decyzje o operacjach na własny rachunek, aby doprowadzić do skutku transakcję swapową, wówczas pełni on rolę dealera. Instytucje finansowe występujące zarówno w jednej jaki i drugiej roli nazywa się bankami swapów.

Potencjalny uczestnik transakcji swapowej ma z reguły specyficzne potrzeby i samodzielne znalezienie drugiej strony transakcji może być bardzo trudne. Wynika to z jednej strony z konieczności posiadania pełnej bazy danych o rynku, a z drugiej braku pełnej informacji o wiarygodności potencjalnych stron kontraktu. Inna trudność to uzyskanie informacji o możliwych preferencjach dostępnych dla poszczę-