83628 Słownik Polsko Norweski1

zyz 262 żarłoczność

fordelaktig. zyz rn. se zez.

zza prep. (spoza) bakfra; (poprzez) gjennom.

zziajany adj. andpusten. zziębły adj. forfrossen,

forkommen; gjennomkald. zżółknjąć, ~ieć v. gulne, bli gul. zżyć się v. bli familiaer med. zżymanie się n. harme, forargelse, forbitrelse.

zżywać się v. se zżyć się.

Z

ździebełko n. lite stró. źdźbło n. bot. stra. źle adv. darlig, ille; uriktig, feil. źrebak m. (konik) foli, (olunge. źrebiątko n. se źrebię, źrebica/, hoppefoll. źrebić się v. folie, źrebię m. foli.

źrenica/, anat. pupili, źródełko n. se źródło. źródlan|y adj. kilde-; woda ~a kildevann. źródło n. kilde, utspring; bronn. źródłowy adj. forstehands, original.

Z

żaba/. zool. frosk. żabka/, se żaba. żaczek m. se żak.

żaden pron. ingen. żagiel m. mar. seil. żaglowiec m. mar. seilskip. żaglówka/. seilMt. żak m. Iiist. student, elev; (sieć) ruse.

żakiet m. sjakett; jakke.

żal m. sorg; nag.

żalić się ih jamre, beklage seg.

żaluzja/, persienne, sjalusi.

żałob a/, (smutek) sorg; (ubiór) sorgedrakt; ~nik m. sorgende;

ny adj. sorgelig. żałosny adj. vemodig; sorgfull. żałość/, sorg. żałować v. angre; beklage. żandarm m. militaerpolitimann. żar m. glod. żarcie n.fig. mat, kost. żarcik m. se żart. żargon m. sjargong. żarli|wie adv. ivrig; ~wość/. iver; glod; ~wy adj. ivrig. żarło n.fig. mat, kost; for. żarłolczność/. frAtseri; ~czny adj.

forsluken; ~k m. fratser, slukhals. żarówka/, lyspaere. żart m. spok, skjemt. żartobli wość/. spokefullhet; ~wy adj. spokefull.

żartować v. spoke, morę seg over, skjemte. żarzyć v. glode. żąć v. meie; hoste (med sigd). żąda ć v. fordre, kreve, foriange; begjcere; ~nie n. fordring, krav. żądło n. brodd (hos insekter). żądny adj. begjaerlig. żądza/, begjaer. żbik m. zool. villkatt. że konj. at, for at. żeberko n. se żebro, żebra cki, ~czy adj. tiggersk; ~ctwo n. tiggeri; - czka f. tiggerske; ~ć v. tigge; ~k m. tigger; ~nina/. tiggeri. żebro n. anat. & zool. ribben. żeby konj. for at, at. żeglarski adj. nautisk, sjo-. żeglarstwo n. sjofart, seilsport. żeglarz m. mar. sjofarer, sjomann. żeglować v. seile. żegluga/, seilas.

żegnać (się) v. si farvel, ta avskjed. żel m. kjem. gel. żelatyna/, gelatin. żelazko n. strykejern. żelazny adj. jem-, av jem. żelaz|o n. kjem. jem; epoka --a jemalder.

żelazowy adj. kjem. jem-, żeliwo n. stopejern. żeniaczka/, fig. giftermal. żenić, o~ się v. gifte seg (om mannen).

żeński adj. kvinnelig, feminin; rodzaj ~ gram. hunkjonn. żeń-szeń m. bot. ginseng. żerdź/, stang.

żerować v. snylte. żeton m. sjetong.

żłobek m. krybbe; julekrybbe; (dla dzieci) bamekrybbe, bamehage. żłób m. krybbe. żmija/. zool. hoggorm, slange; jadowita giftslange. żmudny adj. besvaerlig, anstrengende, slitsom. żniwa pl. innhostningstid, skuronn.

żniw|iarka/. slamaskin, skurtresker; ~iarski adj. innhostnings-, hoste-; ~iarz m. skurkar.

żniwo n. grode, host; skurd. żołąd|ek m. anat'. mage; ~kowy adj. mage-.

żołądź m. bot. eikenott; anat. glans. żołd m. sold.

żołinierski adj. soldat-, militer; ~nierz m. soldat; --nierzyk m. ung soldat. żona/, kone, hustru. żonaty adj. gift (om en mann), żongl er rn. sjonglor; ~erka/. (żonglowanie) sjonglering; (kobieta żongler) sjonglor (kvinne); ~ować v. sjonglere. żorżeta/, georgette. żółć /. galle. żółknąć v. gulne. żółtaczka /. med. gulsott. żółtaw o adv. gulaktig; ~y adj. gulaktig.

żółtko n. eggeplomme. żółto adv. gult; ~y adj. gul. żółw m. zool. skilpadde; ~ica/. hunskilpadde.

żrący adj. (zjadliwy) etsende; (gryzący) bitende. żreć v. ete; etse; ~ się stride. żubr m. zool. bison. żubrówka/. bot. hierchloe