9428
9501 djvu

NERWY ORWOliOWE 175

osi siecznych, obie krzywe w ten sposób otrzymane muszą byc zupełnie do siebie podobne i różnić się tylko tem, że jedna w stosunku do chwili podrażnienia zostaje nieco przesuniętą w porównaniu z drugą. Ta odległość początku jednej krzywej od drugiej przy znanej szybkości obrotu walca przedstawia nam czas, w ciągu którego stan czynny przenosi się z miejsca podrażnienia dalszego do miejsca bliższego. Szybkość otrzymana tą metodą zapomocą myo-grafu Helmholtza również dla nerwów żaby wynosiła 27,025 m. na sekundę.

Trzeci sposób oznaczenia szybkości przenoszenia się stanu s czynnego w nerwach ruchowych polega na oznaczeniu galwanome-trem strunowym czasu, w którym występują zmiany elektryczne, t. z. prądy czynnościowe w mięśniu. Wyniki otrzymane tym sposobem prawdopodobnie najbardziej odpowiadają rzeczywistości, ponieważ sposób ten nie wymaga zastosowania żadnych mechanicznych urządzeń do zapisywania, wychylenia zaś nitki, świadczące o pojawieniu się prądów, zostają fotografowane. Szybkość tą metodą oznaczona wahała się w nerwie kulszowym żaby zależnie od temperatury (od 30°- -3°) między 83 i 22 m. na 1". Piper tą samą metodą u człowieka znalazł 120 m.

Wszystkie te metody o których mówiliśmy dotychczas, mogły być zastosowane tylko do oznaczenia szybkości stanu czynnego w nerwach ruchowych. Niemniej jednak ważnem było oznaczyć i szybkość w nerwach dośrodkowych, a szczególnie u człowieka ze względu na równanie osobiste. W tym względzie także pierwsze doświadczenia zawdzięczamy Helmholtzowi. Doświadczenia w ten sposób były przeprowadzane, że osoba, na której badanie wykonywano, otrzymywała w pewnej chwili słabe elektryczne podrażnienie skóry i była obowiązaną z chwilą poczucia tego podrażnienia wykonać pewien ruch w celu przerwania prądu. Prąd ten, podobnie jak w powyższych doświadczeniach, zamykano w chwili wywoływania podrażnienia skóry; zapomocą tedy bądź to busoli, bądź chronoskopów można było oznaczyć czas, który upływał od chwili podrażnienia do chwili otwarcia prądu przez osobę badaną, czyli t. zw. czas fizjologicznej albo świadomej reakcyi

Czas ten oczywiście składa się z czasu potrzebnego do przejścia stanu czynnego przez nerwy czuciowe, czasu, w ciągu którego powstaje stan psychiczny, czasu, w ciągu którego stan czynny przechodzi przez nerwy ruchowe i nakoniec z czasu utajonego podrą-