94284001 djvu

620 FR. NOWOTNY

Doświadczenia nad zachowaniem się przy ruchu obrotowym były poprzednio robione i u zwierząt, u nich można obserwować objawy przedmiotowe, usuwają się zaś od naszej obserwacyi objawy podmiotowe.

By powyższe wyniki doświadczeń zrozumieć, musimy przeto przyjąć obecność organu zmysłowego umiejscowionego w głowie, organu, który ulega podrażnieniu przy ruchach obrotowych w najrozmaitszych płaszczyznach. Czynność tę musimy odnieść do przewodów półkolistych. Teoryę tę potwierdzają także doświadczenia James’a, Kreidla, Brucka nad głuchoniemymi. Otóż u głuchoniemych (w pewnym procencie przypadków, t. j. tam gdzie występuje zniszczenie zupełne błędnika) brak jest zawrotu obrotowego. Przy ruchu obrotowym biernym przy zamkniętych oczach nie otrzymujemy u głuchoniemych drżenia gałek ocznych ani z początkiem obrotu ani w chwili ustania ruchu obrotowego. Również u zwierząt pozbawionych błędnika i o oczach zamkniętych nie otrzymujemy nystagmus.

17°

37

<—20*

%=)

Ryc. 230.

Badanie czynności przedsionka przy pomocy próby kalorycznej : metoda ta polega na przestrzykiwaniu ucha wodą o temperaturze niższej lub też wyższej od temperatury ciała. Używamy więc wody o ciepłocie od 27—20° lub też ponad 40°. Briinings wykazał, iż u zdrowego człowieka występuje nystagmus przy zużyciu około 70 cm. wody o ciepłocie 27°, przy używaniu wody o ciepłocie 20° już po użyciu 60 cm. Przy użyciu wody o ciepłocie ciała nystagmus nie występuje. Badanie metodą kaloryczną stanowi postęp, podczas bowiem gdy przy nystagmus obrotowym wywołujemy równoczesne podrażnienie obu przedsionków, to przy tej próbie możemy badać aparat przedsionkowy tak prawy jak i lewy zupełnie oddzielnie. Nystagmus kaloryczny podobnie jak i obrotowy tłumaczymy sobie występowaniem krążenia endolimfy. Dla zrozumienia tejże reakcyi możemy wykonać następujące doświadczenie. Jeżeli wąskie naczynie (ryc. 230) wypełnione wodą o ciepłocie 37° będziemy od zewnątrz polewać w jednym miejscu wodą o ciepłocie 20°, to w temże miejscu wystąpi oziębienie ściany naczynia, równo z tern obniża się temperatura wody w naczyniu aż do temperatury 20°. Ponieważ zimna woda cięższą jest niż ciepła, przeto cząstki oziębionej wody opadają ku dołowi, na ich zaś miejsce napływa