p2180214

fi

OSOBA I CZYN

fncd swtisem, m też Zerwania więzów pomiędzy cym. co prąd gS ł tym. co ■ uwiuie. Wręcz przeciwnie, owo wyłączenie iwj&MM obecność i znaczenie elementu wyłączonego W całym Gdyby go ak wyłączyć przed nawias, byłby tylko ukryty w raj mftDzięki wyłączeniu staje się jawny i dobrze widoczay*' Tik let i probiera „osoba-czyn". który tradycyjnie tkwił I ety*. ■ urobię wyłącznie etyki przed nawias może pełniej ujawnić m m? iMjq etmacj rzeczywistości. ale także w tej tak bogatej rzeczy*^ ptĄ *mm laśzfc* arorałaość.

wstup

£ EUpy zrozumienia oraz kierunek interpretacji

Ififirjj jaka ąjfcfc Jtdaośd znaczeniowej

Srurdaldny. k oj{cie relacji: „osoba-czyn" - a ściślej, RH ■ poet czyi - dokom je się na grancie doświadczenia człowieka. Na dam tnaje cttowłfka -skłuli się" niezliczona wręcz liczba faktów. nctegdioie dla nas ważne są fakty „człowiek działa", w nich & fl dokoaajeto specyficzne odkrycie osoby poprzez czyn. Wszystkie H ńjmj - prócz wielości, czyli złożoności ilościowej - ową złotem jakiej nowi jeż była uprzednio: są mianowicie dane od zewnątrz we H bek amycb ladziacb poza mną i są dane również od wewnątrz ■ gnm mgo skargo OT Dojście od tej wielości faktów oraz ich złożooofa« §|I g usadoiczej ukożssmości - czyli to. co uprzednio określam* ■kiaffi przedmiota doświadczenia - jest dziełem indukcji. Tak pnjm «j tdąt K iadakcyjaą frakcję umysłu rozumieć Arysrotelef^s. Róźaąr

OMmrasdsahMp ■rordyrroęB rattgMgM I mawnatycc aś*e ■*■ dnswić IH& roam 1g jdhs saksom rammmmy w mim BM|qt|B p* *c .sytjaeuta pud smar. Cłsdri o wytąmait praNftyH mommm/m aanmllmgjlllmcswoaawpfingirzatj. Mm—łam ale ma mowy ozammafii ■4 kmaklN Bśusfi* Hnuerta wyląc matu imocy spod skradam* im* *f»dó Mm mpepemfórn wedle talożed Ścisłej metody ejdetycznej. Rdsroesw Mmm oma fi ąmh do kodes o irazumienie człowieka osoby, ctjfi ab »daśh*4ftft

frumidipi1M aArt* e panam tęga. co Ulotne (w naszym wypadku • surnw u* * MNK V tik** .rrtpwific działa*). Poznam takie su>-**• nfiala MWfar .iśmft* i ofafibfi jako spnocyczae. Idcacy* wycboda jfiw • **• fiurtiwr. fi» pnytlfis i - jak podkreślano (por. op. M. Msrl««»

fi

od mego aowosytai pozytywiści, np. 1. S. MIU, którzy w Indukcji epetrsją już postać dowodzenia, podczas gdy wedle Arystotelesa nie Jest ona żadną jeszcze postacią dowodzenia. Żadnym rozumowaniem. Jest to umysłowe ujęcie jedności znaczeniowe) w wielości i złożoności zjawiskowej. Nawiązując do poprzednich wypowiedzi na temat doświadczenia calowieka, możno by powiedzieć. Ze indukcja prowadzi do tej prostoty doświadczania człowieka, jaką stwierdzamy przy całej jego zlotooości.

Z chwilą gdy doświadczenie człowieka kształtuje się jako ogląd osoby poprzez czyn - ogląd ów skupia w sobie całą prostotę doświadczenia, stając się jego wyrazem. Tak więc teraz pod kątem oglądu osoby dochodzimy od wielości faktów doświadczalnych do ich takoZsamości - do stwierdzenia, że w każdym fakcie ..człowiek działa" zawiera fię . taka sama" relacja: „osoba-czyn", te tak samo osobę poprzez czyn się unaocznia. Takotsamość la tyle. co jedność znaczeniowa. Dojście do tej jedności Jest dziełem indukcji, doświadczenie bowiem samo a siebie pozostawia nas niejako przy wielości faktów Przy doświadczanie też pozostaje cale bogactwo faktów, fcfc różno* rodność, o której stanowią jednostkowe szczegóły, podczas gdy umysł ujmuje w ateb wszystkich samą tylko Jedność znaczeniową. Ujmując tę jedność, pozwała się niejako przewyższyć doświadczeniu. Równocześnie jednak nic przestaje rozumieć jago bogactwa i różnorodności. Ujęcie Jedności znaczeniowej nie jest równoznaczne z przekreśleniem tego doświadczalnego bogactwa i różnorodności (jak mylnie interpretuje się nieraz funkcję abmrakcji). Ujmując np. na gruncie doświadczenia człowieka, na gruncie wszystkich faktów „człowiek działa", osobę i czyn - umysł w tym zasadniczym zrozumieniu pozostaje nadal otwarty na całe bogactwo I różnorodność danych doświadczania.

Redukcja Jako ^eksploatacja” doświadczenia

I tym się chyba także tłnmnczy fakt. że wraz ze zrozumieniem relacji: joaoba cxye" wyłania się potrzeba tłumaczenia tej relacji, potrzeba jej wyjaśnienia. Indukcja teruje drogi redukcji. Studium niniejsze powstaje właśnie jako wyraz potrzeby tłumaczenia, wyjaśnienia czy też interpretacji bogatej rzeczywistości osoby danej nam wraz z czynami I I poprzez czyny -Posty, Le probUme des Sciences de Humme selom Hussert, Pani 1953) - jsu wlsiaśe próbą pogłębienia tradycyjnego pojęci* indukcji w przedwitswttsłu do Jsj pozytywistycznego enaufiefis jako uogółfiseśe eeeeege prrypsdhśw wspfiwyroępeweałs obeydi eehłe fisseeatów ss ófisze przypadki podobne.