page0402

39*1

Rozrażewscy

Odtąd cały oddany pobożności, został kasztelanem rogozinsiriem 1535 r., lecz gdy znowu naraził sic królowi Zygmuntowi Augustowi, zdaniem przeciwko małżeństwu jego z Barbarą, znając przytem niechęć współobywateli, zamienił dobra swoje w Wielkopolsce na inne na Szląsku, niedaleko Wrocławia, gdzie się też przeniósł i już wciąż przebywał. Tam przybrał tytuł hrabiego, który mu Pius IV papież w r. 1555 potwierdził, zresztą cały oddany pobożności i wychowaniu synów, chcąc tychże utwierdzić w wyznaniu katolickiem, wespół z svnem starszym Jan’em wypracował dzieło, które wyszło pod tytułem: Spe-cuhtm libr i arbitri contra haereticos per sacrae ecclesiae doctores probaium (Kraków, 1557, w^r 8-ce). Oprócz tego miał sie postarać o przeliómaczenie na ojczysty język Dyonizego Kartuzyjana, O czterech ostatecznych rzeczach. Umarł w Wiedniu 1564 r. — ROZPaŻCWSki (Jan), syn poprzedzającego, urodził sie w r. 1537, nauki i wychowanie pobierał w^re Francyi, od pierwszej młodości na wielkim świecie, dziwną roztropnością, umiejętnością doskonałą języków łacińskiego, francuzkiego, niemieckiego, włoskiego, obfitym rozmaitych wiadomości zasobem zalecony, całe życie swoje przepędził za granicą. Znakomite sprawował urzędy na dworze francuzkim, był marszałkiem u królowej Elżbiety, siostry Rudolfa cesarza i przywódzcą nad jazdą nadworną Franciszka II. Poselstwo też Karola IX do Zygmunta Augusta w r. 1561 sprawował Miał wielkie względy u cesarza Maxymilijaua II, Rudolfa II. Umarł w Wiedniu 1585 r. — Rozr<LŻ6WSki (Stanisław), drugi syn kasztelana rogo-zińskiego, urodził się w r. 1538, również we Francyi wychowany, pierwszy jeż?li nie z Polaków, tedy z paniąt polskich wstąpił do jezuitów w Wiedniu 1560 r. poświęcony na kapłana w Rzymie 1565 r. Rządził kollegijum piotr-kowskiem przez lat 7 i był pierwszym przełożonym domu professów w Krakowie, gdzie umarł w r. 1619, zostawiwszy w rękopiśmie życie Hieronima Roz-rażewskiego, biskupa kujawskiego, obecnie w biblijotece cesarskiej w Wiedniu znajdujące się, z którego czerpał Ossoliński do życiorysów Rozrażewskich, umieszczonych w IV tomie Wiad. kisł. krył. — ROZrazeWSki (Krzysztof), czw^rarty brat poprzedzających, urodził się w r. 1547, wychowany we Francyi, w wojnach francuzkich, włoskich, hiszpańskich, wprawił się w rzemiosło rycerskie. Układnośeią obyczajów i umysłu podobał się na dw^rorze francuzkim królowi Henrykowu Walezemu, dzielnością zaś i męztwem zasłużył sobie na szacunek i względy Stefana Batorego Towarzyszył temu monarsze w wyprawue pod Odańsk i odtąd żadnej, jakie tylko ów król przedsiębrał, nieopuścił. Pod Połockiem i Sokołem mężnie się stawił, za co od króla starostwem łęczyckiem nagrodzony został. Pod Wielkołukami miał powierzoną straż szańców, którą z taką pilnością odbywał, że niebezpiecznej nabawił się choroby. Zginął od kuli pod Zawołoczą 1580 r. — RoZr&ŻeWSkł (Hieronim), trzeci brat poprzedzających, biskup kujawski, urodził sie w^ Krakowie w r. 1544; po odbytych mniejszych szkołach w Szląsku, wyższych w Ingolstadzie, doskonaląc się to w Po ryżu, to w Rzymie, wyćwiczył się w językach łacińskim, francuzkim, niemieckim, włoskim,. w krasomówstwie i w teologii. Praw^ro zaś kanoniczne, w ową porę w' Polsce zaniedbane, ledwie on jeden tylko umiał. Wychowaniem i przepędzeniem za granicą całej swej młodości, odwykł był od ojczystego języka, jednakże tłómaczył się nim nie źle. Otarłszv się o dwór Zygmunta Augusta, z rady kardynała Kommendoniego obrał sobie stan duchowny i udał się do Rzymu, gdzie przy jego i kardynała Truchsesa pomocy, przed nadejściem, lat praw^rem przepisanych, wyświęcony na kapłana, zaraz pomiędzy dworzan komorników papiezkich policzony został. Dalej zaś już tyle sam się nauką