80777 strona6 (2)

136

Zwierzęta w akwarium morskim

Korale rogowe (Gorgonaria).

Z lewej: przekrój przez koral szlachetny (Corallium rubrum).

Z prawej: formy szkieletów wytwarzane przez różne gatunki korali rogowych.

i

zbyt silny przepływ wody. Do stworzenia takich warunków doskonale nadają się pompy przerywnikowe (umożliwiają one zmienianie kierunku przepływu wody w zbiorniku).

Korale rogowe (Gorgonaria)

W przypadku korali rogowych ochronny szkielet nie znajduje się na zewnątrz ciała, tak jak to jest u korali madreporowych, ale wjego wnętrzu. Składa się on z gorgoniny - elastycznego, odpornego na zginanie materiału, który w dotyku przypomina plastik. Gorgonina buduje silnie porozgałęziany i często ciemno zabarwiony szkielet, który jest okryty żywą tkanką zwierzęcą.

Korale rogowe bardzo często są przepięknie ubarwione i występują praktycznie we wszystkich typach biotopów rafy koralowej. Podobnie jak i w przypadku korali madreporowych, najodporniejsze gatunki tych zwierząt spotkamy w rejonie tylnego zbocza rafy lub na dnie płytkich lagun. Do hodowli w akwarium nadają się również gatunki korali rogowych z Morza Śródziemnego, ale będą one zawsze wymagały stałego chłodzenia wody w zbiorniku.

Karmienie. Za pomocą planktonu zastępczego i pokarmów mrożonych o niskiej granulacji.

Wrogowie. W Morzu Karaibskim żyje przepięknie ubarwiony, drapieżny ślimak, który jest znany pod potoczną nazwą „język flaminga” (Cyphoma gibbosum). Żywi się on wyłącznie tkanką korali rogowych.

Bardzo podobny gatunek (Symnia spelta) żeruje na gorgoniach Morza Śródziemnego. Oba te gatunki nie mogą być tolerowane w akwarium, ponieważ stosunkowo szybko uszkadzają swoich żywicieli.

Łączenie z innymi organizmami. Gorgonie można łączyć z większością zwierząt bezkręgowych.

Wskazówki praktyczne. Korale rogowe pochodzące z głębszych stref rafy lub z zacienionych obszarów płycizn łatwo pokrywają się glonami. Dlatego powinniśmy wybierać dla nich miejsca zacienione lub nawet pozbawione światła (światło niebieskie). W przypadku praktycznie wszystkich gatunków wskazany jest silny i zmieniający kierunek przepływ wody w zbiorniku. Dzięki niemu będziemy mogli zapobiec pokryciu gor-gonii glonami.

Płazińce (Plathelminthes)

Należące do typu płazińców wirki (Turbel-lana) są przedstawicielami najprymitywniej zbudowanych robaków płaskich. Całe ich ciało jest spłaszczone, a swoim kształtem przypomina skórzasty listek. Jedynie w przedniej części występują mniej lub bardziej widoczne czułki bądź płatowate wyrostki. Powierzchnia ciała jest gładka, tylko czasami pokrywają ją skórne brodawki lub skupienia krótkich szczecinek. Delikatne rzęski umieszczone w dolnych partiach ciała umożliwiają im pełzanie po podłożu.

Płazińce morskie, podobnie jak ślimaki nagie są przepięknie ubarwione, i dlatego często są ze sobą mylone. W przeciwieństwie do ślimaków nagich, robaki płaskie nigdy nie posiadają krzaczkowatych wyrostków skrzelo-wych, które są umieszczone w górnej części ciała ślimaków nagoskrzelnych.