220 (21)

220 Pccstawy nawigacji morskiej

2. Nu dużych szerokościach i kierunkach drogi bliskich 90° lub 270^u. kierunki drogi o 1°zmieniają się na krótkich odcinkach drogi. Na przykład:

<p_A = 20°N    AZ>«0I0°    D(\) = 950 Mm

ę_A-60°N    KD = Q60°    D_(])~ 40 Mm

Tabela 11.3.

Tabela odległości, po przejściu których następuje zmiana kierunku o 1° [24]

KD n	(pA (szerokość geograficzna)
	20	40	60	70
10	950	410	200	125
30	330	140	70	45
60	19C	83	40	25
90	165	72	35	22

11.2.8. Graficzna metoda określania punktów pośrednich ortodromy

Ważnym elementem weryfikacji obliczeń nawigacyjnych jest stosowanie merod graficznych. Metody tc zwykle obniżają dokładność rozwiązań, ale pozwalają na wychwycenie ewentualnych błędów rachunkowych. Łatwa i mało pracochłonna metoda określania punktów pośrednich, tzw. punktów zwrotu WP (way pointa) na ortodromic, polega na korzystaniu z map gnomonicznych.

Przy korzystaniu z tych map, procedura przygotowania trasy oceanicznej jest następująca:

1)    wybrać odpowiednią mapę gnomoniczną na dany obszar oceanu (np. B.A. No...);

2)    nanieść pozycje wyjścia A(ę?_A, Z_A) i przeznaczenia B(<px, A,,) na mapę gnomoniczną (rys. I I.16);

Rys. 11.16. Ortodroma wykreślona na mapie gnomonicznej