230 (22)

230 Podstawy -awgjcji -ic--skei

•    znaczne pr/egłębienie kadłuba,

•    błędy wskazań kompasu,

•    błędy wskazań logu.

Jeżeli statek przedstawimy jako czarną skrzynkę, to warunki wyjściowe obarczone będą błędami, jak na rysunku 12.5.

wiatr

iroe czynniki

fale prądy zakłócające ruch

Pb (No)

wektor

niebu

r Vd±Av

— KD + AK

Rys. 12.5. Uproszczony model ruchu statku; Pe\N₀) • moc SG i obroty V_s, óV - prędkość I błęoy jej oceny, KD. 4K - kierunek drogi błędy kierunku

W warunkach oddziaływania czynników zakłócających, pozycja zliczona w punkcie B będzie różniła się od pozycji określonej graficznie lub analitycznie. Taki przypadek pokazano na rysunku I2.6.

Rys. 12.6. Btędy kierunku i przebyte, dregi w czasie ruchu statku [34]: M_z - błąd średni zliczen s & - Wędy średnie kierunku, Sd • błędy średnie przebytej drogi, a - duża cćłcś elipsy błędu D - mała półoś eliosy

Błędy pozycji zliczonej określa się metodami statystycznymi, przy czym oprócz błędu w formie elipsy przyjmuje się Wędy kołowe. Statystyczna ocena błędu pozycji zliczonej jest funkcją czasu pływania na zadanym kierunku ruchu.

Błąd kołowy pozycji zliczonej z, prawdopodobieństwem 95% opisany jest wzorem:

(12.6)

R_:l=+K (T)ⁿ [Mm]

gdzie:

K współczynnik dokładności zliczenia określany eksperymentalnie, T czas zliczania drogi [lij.

n - potęgowy współczynnik zależny od warunków pływania.