268 (32)

III. Stylistyka lingwistyczna

268

jego funkcjonalnych wcieleniach”^{1 2}. „Status ogólnego języka artystycznego - stwierdza Wilkoń ■ jest, biorąc pod uwagę obecny stan, niezwykle skomplikowany. Mamy do czynienia / mnogością i różnorodnością jego odmian gatunkowych i stylistycznych, a jednocześnie z wyraźną odrębnością tej odmiany w stosunku do innych nieartystycznych odmian, co w dziejach tego języka nie było wcale zasadą”³. Język artystyczny „cechuje - według Wilkonia - bardzo wiele odmian stylowych”⁴. Jest to „twór niezwykle złożony”. Można w nim - zdaniem Wilkonia - „odnaleźć wszystkie odmiany współczesnego języka, nie tylko ogólne. [...] Podlega normom i zarazem wyłamuje się normom. Przynosi realizacje wzorcowe i antywzorcowe. Wszystko jest w nim możliwe”³.

Mayenowa uważa, że „wewnątrztekstowe zasady manipulacji znakami są treścią pojęcia «język poetycki»”⁵. Pisze ona: „Centralnym problemem współczesnej poetyki bywa pojęcie języka poetyckiego. [...] Pojęcie języka poetyckiego obrosło wielu znaczeniami”⁶.

Skubalanka informuje: „To, co się czasem nazywa «językiem poetyckim», będziemy więc zgodnie z całym tokiem naszych rozważań traktować jako jeden z historycznie ugruntowanych podstylów stylu artystycznego, skonkretyzowany przede wszystkim w utworach pisanych wierszem”⁷. Według Skubalanki, „istnieje przekonanie, że stałą cechą stylu poetyckiego jest jego nasycenie tropami, zwłaszcza metaforą”⁸. Do właściwości „stylu poezji” należy „szczególna wielofunkcyjność stylu, tj. możliwość zachowania względnie pełnej aktywności wszystkich funkcji języka w wypowiedzi poetyckiej, co można nazwać stałą neosemantyzacją tego stylu (estetycznym poznawaniem i komunikowaniem nieznanych aspektów rzeczywistości lub ich kreacją właściwą sztuce)”⁹.

Skubalanka pisze, że nie uznaje „wyjątkowej hermetyczności, czy wręcz rytuaiizacji stylu poetyckiego jako jego cechy uniwersalnej”¹⁰.

W Słowniku terminów literackich czytamy: „Język poetycki [...] - ogół norm i środków mowy swoistych dla lit[eratury] pięknej, w szczególności dla poezji w jej

1

A. Wilkoń, O języku artystycznym. W: O języku literatury. Pod red. J. Bubak, A. Wilkonia. Katowice 1981, s. 229.

2

^s A. W i 1 k o ń. Typologia odmian językowych współczesnej polszczyzny. Katowice 1987, s. 76.

3

   Ibidem, s. 88.

4

   Ibidem, s. 87.

5

   M.R. Mayenowa, Pojęcie języka poetyckiego i pojęcie stylu. W: Z zagadnień języka artystycznego, op.cit., s. 27.

6

¹ M.R. Mayenowa, Poetyka teoretyczna. Zagadnienia języka. Wyd. 2. Wrocław-Warszawa-Kiaków--Gdańsk 1979, s. 48.

7

* T. Skubalanka, Historyczna stylistyka języka polskiego. Przekroje. Wroclaw-Warszawa-Kraków--Gdańsk-Lódż 1984, s. 14-15.

8

’ Ibidem.

9

Ibidem, s. 15.

10

" T. Skubalanka, Metodologiczne problemy syntezy stylistyki. W: O stylu poetyckim i innych stylach języka. Studia i szkice teoretyczne. Lublin 1995, s. 117.