2 (2186)

pracodawcom zatrudniającym mniej niż dwadzieścia osob pozostawiono wybór: mogą tworzyć fundusz albo wypłacać świadczenie urlopowe.

Odpis podstawowy na ZFŚS wynosi nadal 37,5 proc. przeciętnego wynagrodzenia (art. 5 ustawy). Natomiast świadczenie urlopowe nie może być wyższe od odpisu podstawowego odpowiedniego dla rodzaju zatrudnienia pracownika. Ustawa nie zabrania, aby było ono od tego odpisu niższe (art. 3 ust. 4 ustawy).

Zakres zmian w zasadach tworzenia ZFŚS i gospodarowania jego środkami, które powinny być uwzględnione w zakładowym regulaminie, przedstawiamy w tym zestawieniu.

Przepis po zmianie	Istota zmiany
Art. 2 pkt. 1 działalność socjalna - usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form krajowego wypoczynku, działalności kulturalnooświatowej. sportowo-rekreacyjnej, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową	Pomoc ze środków ZFŚS zostaje ograniczona do działalności socjalnej prowadzonej wyłącznie w kraju.
Art. 3 ust. 1. Fundusz tworzą, z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, pracodawcy zatrudniający według stanu na dzień 1 stycznia danego roku co najmniej dwudziestu pracowników	Obowiązek tworzenia ZFŚS mają pracodawcy zatrudniający 1 stycznia danego roku co najmniej 20 pracowników.
Art. 3 ust. 1a. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy pracodawcy zatrudniającego mniej niż dwudziestu pracowników w przeliczeniu na pełne etaty. Art. 3 ust. 1b. Pracodawca zatrudniający co najmniej dwudziestu pracowników, jednakże mniej niż dwudziestu pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, który nie tworzy funduszu, wypłaca świadczenie urlopowe, o którym mowa w ust. 4-6	Przy zatrudnieniu wynoszącym mniej niż 20 pełnych etatów, ale nie mniej niż 20 osób, pracodawca wypłaca świadczenie urlopowe, o ile dobrowolnie nie utworzył ZFŚS.
Art. 3 ust. 2. Pracodawcy prowadzący działalność w formach organizacyjno-prawnych jednostek sektora finansów publicznych, o których mowa w art. 18-20 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. nr 155, poz. 1014 z późn. zm.) tworzą fundusz, bez względu na liczbę zatrudnianych pracowników. Art. 3 ust. 3. Pozostali pracodawcy mogą tworzyć fundusz na zasadach określonych w ustawie albo wypłacać świadczenie urlopowe. Art. 3 ust. 4. Wysokość świadczenia urlopowego, o którym mowa w ust. 1b i 3, nie może przekroczyć wysokości odpisu podstawowego, określonego w art. 5 ust 2, 2a i 3 -odpowiedniego do rodzaju zatrudnienia pracownika, z tym że wysokość świadczenia dla zatrudnionych, o których mowa w art 5 ust 2 i 3, ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy pracownika.	Pracodawcy, którzy działają w ramach tzw. publicznej sfery budżetowej, niezależnie od liczby zatrudnianych pracowników Iworzą fundusz socjalny. Pozostali pracodawcy podejmują decyzje w tych sprawach samodzielnie, czyli albo tworzą ZFŚS lub wypłacają świadczenie urlopowe, albo zwalniają się z tego obowiązku w sposób przewidziany w art. 4 ustawy. Poprzednio wysokość świadczenia była równa wysokości odpisu podstawowego na ZFŚS. teraz może być niższa od tej wysokości.
Art. 4 ust. 1. Układy zbiorowe pracy mogą dowolnie kształtować wysokość odpisu na fundusz, mogą również postanawiać, że u pracodawców, o których mewa w art. 3 ust 1 i 3, fundusz nie będzie tworzony, oraz że u pracodawców, o których mowa w art. 3 ust. 1b i 3, świadczenie urlopowe nie będzie wypłacane. Art. 4 ust. 2. U pracodawców określonych w art. 3 ust. 1,1b i 3, których ptacowracy nie są obtęci układem zbiorowym pracy, postanowienia w sprawach, o których mowa w ust. 1, mogą zawierać, z uwzględnieniem ust. 3. regulaminy wynagradzania Art. 4 ust 3. Jeżeli u pracodawcy, o którym mowa w ust. 2, nie działa zakładowa organizacja związkowa, postanowienia regulaminu wynagradzania w sprawie	Pracodawcy uzyskali możliwość zwolnienia się z obowiązku tworzenia ZFŚS oraz innego ustalania jego wysokości w układach zbiorowych i regulaminach pracy. Dotyczy to również wypłacania świadczeń urlopowych i określania ich wysokości.