325
Wzmocnienie prądowe (a raczej przenoszenie prądowe) jest zatem opisane funkcją jcdnobiegunową doskonale znaną z teorii obwodów liniowych, gdyż identyczny zapis ma funkcja przenoszenia prostego obwodu RG (do tej analogii wrócimy jeszcze przy omawianiu interpretacji częstotliwości granicznych w schemacie zastępczym tranzystora).
Na rysunku 5.67 przedstawiono charakterystyki częstotliwościowe modułu (w skali logarytmicznej) i fazy (w skali półlogarytmiczncj) współczynnika wzmocnienia prądowego. Na podstawie (5.151) zapis analityczny tych dwu funkcji jest następujący :
l«i(j«)| = A {co) = —1 (5.152)
|/1 +co2rb
<p(oj) = — aretg mrb (5.153)
przy czym charakterystyka amplitudowo-częstotliwościowa w postaci logarytmicznej
lg A (w) x lg af dla corb <Ą 1
lg A (oj) x lg a( - lg (coTb) dla corb > 1
może być aproksymowana dwoma odcinkami linii prostej, tj.:
— odcinkiem płaskim o wartości lg a( dla a>Tb < 1;
— odcinkiem o nachyleniu —20 dB na dekadę lub inaczej —6 dB na oktawę (oktawa — odpowiednik dekady w systemie dwójkowym, czyli 6 dB na oktawę oznacza to samo co 2 razy/2 razy) dla ojrb > 1.
Punkt „zszycia” tych dwu odcinków odpowiada
cot6 = 1
a częstotliwość spełniająca ten warunek jest nazywana częstotliwością graniczną coai
coai =— (5.154)
rb
Na nieaproksymowanej charakterystyce (ocj (w)| pulsacji ojai odpowiada spadek modułu o 3 dB, czyli do wartości otj/j/2. Na podstawie (5.153)
cp (oj = ojai) = —45° = —~ (5.155)
Zatem przy częstotliwości sygnału co = coai prąd kolektora jest opóźniony w fazie
0 45° w stosunku do prądu emitera, a jego amplituda jest «f/|/2 razy mniejsza niż amplituda prądu emitera.
Na rysunku 5.67 przedstawiono również charakterystyki częstotliwościowe amplitudy
1 fazy współczynnika wzmocnienia prądowego dla dokładnego rozwiązania równania transportu. O ile charakterystyka amplitudowo-częstotliwościowa pokrywa się bardzo dobrze z otrzymaną w wyniku bardzo uproszczonej analizy, o tyle charakterystyki fazowo-częstotliwościowe różnią się dość znacznie. Na przykład przy częstotliwości co = coai przesunięcie fazy w dokładnym rozwiązaniu wynosi: 57° +6° • rj dla tranzystora dryfbowego
57° dla tranzystora bezdryftowego (rj = 0) a nie 45°, jak to wynika z uproszczonej analizy.