4£4 12 Pwfr i elektromagnetyczny moment obrotowy maszyny indukcyjnej
Poszczególne wielkości oblicza się z następujących wzorów [4]
(12.92)
przy czym: k^ — całkowity współczynnik uzwojenia stojana dla v-tej harmonicznej wg zależności (6.56) pomnożony przez współczynnik k^r wg zależno* śd (6.59c) oraz przez współczynnik k». — wg zależności (6.60); kwtl — jak poprzedni ale dla harmonicznej podstawowej; Xm — reaktancja główna dla harmonicznej podstawowej pola magnetycznego wg zależności (9.80) albo — w przypadku pominięcia wpływu stopnia nasycenia obwodu magnetycznego — wg zależności (10149)
Rezystancja uzwojenia klatkowego sprowadzona do uzwojenia stojana
przy czym: m, — liczba faz uzwojenia stojana; Q, — liczba żłobków wirnika; N, — liczba zwojów szeregowych uzwojenia stojana; oraz Rct — wg zależności (105)
Współczynnik wzrostu rezystancji kK oraz współczynnik zmniejszenia indukcyjnośd rozproszeniowej kL prętów uzwojenia klatkowego na skutek wypierania prądu należy obliczyć dla częstotliwości
przy czym poślizg s, dla y-tęj harmonicznej wyraża się wzorem
l±*(l-«)
(12.94a)
(12-94b)
w którym: s — poślizg wirnika względem wirującego pola magnetycznego podstawowej harmonicznej; znak minus dotyczy harmonicznych rzędu v = 5, ll,_,d*-l; znak zaś plus — rzędu v = 7, 13,_,6k+l; k — liczba naturalna.
Rezystancja R'„ obliczona wg wzoru (12.93) może się jednak bardzo różnić od rzeczywiście występującej w maszynie. Duży wpływ na nią ma bowiem trudna do oszacowania rezystywność między uzwojeniem klatkowym a rdzeniem magnetycznym — zależy ona przede wszystkim od technologii wykonania wirnika
Reaktancja rozproszeniowa
Reaktancja X,„ odcinka pierścienia zwierającego między dwoma sąsiednimi
(12.95)
prętami praktycznie nie zależy od rzędu harmonicznej i może być obliczona ze wzoru
Xa„zs0,19fmlbrXhr
(12.96)
w którym: /,, — wg zależności (10.89c); Aw — wg zależności (10.98) lub (10.99). Natomiast reaktancja pręta
0,79/. 0^+0
(12.97)
zależy od rzędu harmonicznej ze względu na wpływ wypierania prądu na
jednostkową przewodność magnetyczną żłobkową jak również ze względu na przewodność magnetyczną V. dla harmonicznej v-lego rzędu. Wynikająca z tej przewodności reaktancja X'„*, jest proporcjonalna do sumy aem o takiej samej częstotliwości/,s„ wznieconych przez wszystkie harmoniczne przestrzenne pola magnetycznego wzbudzonego przez prąd i'„ wirnika — z wyjątkiem harmonicznej rzędu v, która jest w tym przypadku harmoniczną podstawową.
Reaktancję X'tir, można wyrazić wzorem [12.5]
(l2.98a)
w którym: X„ — reaktancja główna dla v-tej harmonicznej wg zależności (12.92); (<r„), — współczynnik rozproszenia dla v-tej harmonicznej z uwzględnieniem skosu bobków wirnika
(12.98b)
przy czym: k — współczynnik skosu żłobków dla v-tej harmonicznej wg zależności (6.59b) lub (6.59c); rjy — współczynnik strefowy dla uzwojenia klatkowego
(1198c)
w którym: p — liczba par biegunów; Q, — liczba żłobków wirnika.
Na rysunku 12.12 przedstawiono wykresy
różnych względnych skosów żłobka wirnika 6,,/t, — rys. 6.14 — według [12.5]. Dla harmonicznych rzędu v > 7 reaktancja
Można zatem przyjąć, że reaktancja wirnika dla prądu v-tej harmonicznej
(1299)