470 (8)

470    ⁷²    i elektromagnetyczny moment obrotowy maszyny indukcyjnai

między uzwojeniami klatkowymi uwzględniono w reaktancji X'„, zmieniając jednocześnie sposób obliczania reaktancji oraz tak, jak to uzasadniono w p. 10.3.3 — zależności (10.106) oraz rys. 10.18. Występujące w schemacie zastępczym parametry należy obliczać wg wzorów zależnych od struktury uzwojeń — tabl. 12.1.

Rezystancja wspólna R'_m w przypadku uzwojeń klatkowych o oddzielnych pierścieniach zwierających jest równa zeru; w przypadku zaś pierścieni wspólnych — jest równa rezystancji przeliczonej do uzwojenia stojana

R,=———    (12.56)

^2sm a

przy czym: R„ — rezystancja odcinka pierścienia między dwoma prętami uzwojenia roboczego wg zależności (10.5b); p — liczba par biegunów; Q_r — liczba żłobków, w których są umieszczone pręty uzwojenia roboczego.

Reaktancja wspólna X'_mm obu uzwojeń klatkowych zależy nie tylko od tego czy pierścienie zwierające są oddzielne czy wspólne, lecz także od sposobu umieszczenia prętów.

W przypadku pierścieni zwierających oddzielnych oraz żłobków:

—    wspólnych

X„ = X'_U    (12.57a)

—    oddzielnych

X'„=0    (12.57b)

W przypadku pierścieni zwierających wspólnych oraz żłobków:

—    wspólnych

X'„ = X'_u + X'_chr    (12.57c)

—    oddzielnych

X'„ = X'^    (12.57d)

przy czym: X‘_u — reaktancja wzajemna między uzwojeniami klatkowymi wg zależności (10.107); X'_ttr — reaktancja rozproszeniowa wynikająca z przewodności magnetycznej wokół pierścieni zwierających — zależności (10.98) oraz (10.99).

Reaktancja wzajemna X'„ wynika ze strumienia rozproszonego:

—    w obszarze żłobka zajętym przez pręt rozruchowy;

—    w obszarze żłobka nad prętem rozruchowym, tj. w obszarze o jednostkowej przewodności magnetycznej || wg zależności (10.56c);

—    szczelinowego;

—    w części obszaru połączeń czołowych (w uzwojeniach o oddzielnych pierścieniach zwierających).

72.7. Obliczanie silnika o wirniku dwuklatkowym    471

W przypadku uzwojeń z prętami roboczymi oraz rozruchowymi umieszczonymi w oddzielnych żłobkach reaktancja wzajemna X'_M * 0. Wynika to z ekranującego działania ferromagnetycznych elementów między prętami oraz z pomijalnie małej indukcyjności wzajemnej pierścieni zwierających klatki rozruchowej oraz klatki pracy.

Rezystancje własne R'_ri oraz R'_rl oblicza się w przypadku oddzielnych pierścieni zwierających ze wzorów (10.4) oraz 110.5), uwzględniając różne rezystywności g_prI, g_pr2 prętów i rezystywności q„,, q_tn pierścieni zwierających odpowiednio uzwojenia rozruchowego oraz uzwojenia pracy (roboczego). W przypadku natomiast pierścieni wspólnych, w parametrach R'_fl oraz R'_rz ujmuje się tylko rezystancje prętów.

Reaktancje rozproszeniowe własne X'_m, oraz X'_m2 oblicza się wg zależności (10.111) przyjmując jednostkowe przewodności żłobkowe szczelinowe oraz czołowe — odpowiednie do struktury uzwojeń. W przypadku pierścieni zwierających oddzielnych oraz żłobków

—    wspólnych

X'_wi ^m X'_tQ_i+X'_tH    (lZ58a)

X'„j* X'_tQ₂+X'_tn    (12.59a)

—    oddzielnych

X'tr i = ^€Qii+X'_tll +X'_tti    (12.58b)

Ktri** X'tQn+X'tn+X'*n    (I259b)

W przypadku pierścieni zwierających wspólnych oraz żłobków

—    wspólnych

X'„, - X'_tQi    (1158c)

X'^X'^    (\19k)

—    oddzielnych

^«rl *    +    (12.58d)

Xmi * i +X'ei2    (12.59d)

przy czym: X^, oraz X^₂ — reaktancja rozproszeniowa żłobkowa klatki rozruchowej oraz klatki pracy pomniejszona o reaktancję żłobkową wzajemną wynikającą z przewodności magnetycznej np. wg zależności (10.108); X'.n oraz X',t2 — reaktancja rozproszeniowa klatki rozruchowej oraz klatki pracy wynikająca z przewodności magnetycznej wokół pierścienia zwierającego; X',_Qn oraz X^ę,₂ — reaktancja rozproszeniowa żłobkowa klatki rozruchowej oraz klatki pracy wynikająca z całkowitej przewodności magnetycznej żłobka; X'_atl oraz X,_i2 — reaktancja rozproszeniowa klatki rozruchowej oraz klatki pracy wynikająca z przewodności magnetycznej szczelinowej.