str. 104 •
TO TAKIE PROSTE — Anna Opala Gwarancja 26. Zaczniesz działać bezinteresownie
W Instytucie Maksa Plancka naukowcy postawili grupę półtorarocznych dzieci przed trudnym problemem. Każdy z maluchów był świadkiem kłótni dwojga dorosłych o długopis, siedząc w tym samym pokoju przedzielonym jedynie drewnianą barierką. Po pewnym czasie jeden z dorosłych przerzucał długopis na tę stronę pokoju, w której siedziało dziecko, a następnie wychodził. Drugi dorosły próbował dosięgnąć długopis przez barierkę, która oddzielała go od dziecka. W większości przypadków dziecko podawało długopis, pomimo że nigdy wcześniej dorosłego nie widziało.
Badanie to powtórzono w bardziej skomplikowanej formie. Na drodze dziecka ustawiono przeszkody, które musiały zostać przez nie pokonane, aby podać długopis. W tym przypadku także zdecydowana większość dzieci podążyła z pomocą dorosłemu, chociaż nie obiecywał on żadnej nagrody.
Z tego prostego eksperymentu naukowcy wyciągnęli wnioski, że działamy bezinteresownie dlatego, że i tak otrzymujemy za to nagrodę. Jest to uczucie spełnienia, zadowolenia z siebie, skuteczności. Nasza samoocena wzrasta poprzez poczucie, że jesteśmy potrzebni.
Badania mózgu osób działających charytatywnie także dowiodły, że pod wpływem emocji, będących efektem bezinteresownej pomocy, w mózgu uaktywnia się tak zwany ośrodek nagrody. Im częściej go
TO TAKIE PROSTE - Anna Opala
• str. 105
Psychologia pozytywna raz jeszcze
stymulujemy, tym bardziej rośnie samoocena i tym bardziej wzrasta nasza potrzeba dalszego, bezinteresownego dzielenia się z innymi.
Badaniom nad pozytywnym aspektami naszych zachowań zajmuje się nurt psychologii, nazwany przez jego twórcę, Martina Seligmana, psychologią pozytywną.
Człowiek ma wiele zalet i atutów, które sprawiają, że może wieść dobre życie. Intuicyjnie wiemy, że odwaga, nadzieja, wytrwałość powinny wyjść nam na dobre. Chodzi jednak o to, żeby nie tyle w to wierzyć, co wiedzieć na pewno, że cnoty to cechy po prostu pożyteczne -takie przesłanie kieruje do nas Seligman w książce Prawdziwe szczęście.
W jeszcze innym eksperymencie trzy badane grupy osób miały za zadanie opisywać swój nastrój i samopoczucie. Pierwsza grupa badanych miała w tym czasie zwracać uwagę i zapisywać wydarzenia, które budziły w nich uczucie wdzięczności. Zadaniem drugiej grupy było zapisywanie zdarzeń ważnych. Trzecia grupa badanych skupiała się na zdarzeniach kłopotliwych.
Badanie trwało dwa miesiące. Po tym czasie okazało się, że najwięcej osób odczuwających satysfakcję z życia było w grupie pierwszej, która skupiała się na zdarzeniach wywołujących w nich poczucie wdzięczności.
Można nie zgodzić się ze stwierdzeniem, że działanie bezinteresowne wcale takowym nie jest. Każdy przynajmniej raz w życiu zetknął się z sytuacją, gdy dał z siebie dużo ciepła i dobra innym, wcale nie ocze-
Copyright by Wydawnictwo Złote Myśli & Anna Opala