1
3.9. u»
3.9.6. Związek trójkąta Pascala ze wzorem Newtona
(a + b)°= (a + b)'-(a + b)2 = (a + b)3=
+
+
+
1 |
(fl + ó)° = |
1 | |||
1 1 |
(a + ó/ = |
la |
+ |
Ib | |
1 2 1 |
(a + b)2 = |
la2 + |
2ab |
+ | |
1 3 3 |
1 |
(a + b)3 = |
la3 + 3 a2 b |
+ |
3ab2 |
3.9.7. Wnioski ze wzoru dwumianowego Newtona
b) Suma wszystkich współczynników we wzorze dwumianowym Newtona (a + b)
IKii! <dia‘’=i=i)
c) Suma wszystkich współczynników we wzorze dwumianowym Newtona (a - b)
= 0 (dla a = b = 1)
Blaise Pascal (1623-1662) -francuski matematyk, fizyk i filo-zoC. Pascal od dziecka był geniu-sem matematycznym, uczestnikiem elitarnego kółka (dorosłych) matematyków, skupionych wokół Menenne (poszukiwania tar. doskonałych liczb). Spędził j kilka lat nad konstrukcją maszyny do liczenia, która miałaby pomóc jego ojcu, poborcy podatkowemu, w uciążliwych rachunkach (na jego cześć język programowania nazwano Pascal).
Sformułował prawa podzielności liczb całkowitych I oparte na sumowaniu cyfr, opracował metodę wy
znaczania współczynników dwumianu dowolnego stopnia, wprowadził metodę indukcji matematycznej, zajmował się przekrojami stożkowych, kombina-toryką i podstawami rachunku prawdopodobieństwa, był prekursorem całkowych metod obliczania pól, objętości itp., badał zjawiska hydrostatyczne -sformułował jedno z podstawowych praw hydrosta-tyki.
Pascal twierdził, że człowiek nie może w sposób bezsporny dowieść rozumnego istnienia Boga, musi jednak przyjąć jedną z dwóch możliwości (słynny „zakład Pascala”).
„Oto co jest wiara: Bóg dotykalny dlu serca, nic dlu rozumu”.
O