iwi/ano, w im dalej posunięty podział pracy, tym
wąpw \%vd*u«°^ l,ruc> Przyjmowano założenie, że dła pM nm istnieje tylko jedna metoda wykonania, którą UitaJjJj^ \ kiemwnietwo, a wykonanie jego jest tym łatwiejsze, im ubru^^V tresó pracy (strukturę, zakres i sposób wykonania). Zakł^^Hy w ten sposob istnieje możliwość doprowadzenia do /g()^°. |ijj| kierownićlwa i bezpośredniego wykonawcy tj. uzyskania Wy.^%* 1| ności i odpowiedniego zarobku traktowanego jako jedyuJ^j d/wlama wykonawców. U
I
Współczesne warunki wytwarzania, stawiając wobec ^ większe wymagania, wytworzyły nowy typ pracownika o fikacjach i aspiracjach zawodowych - pracownika, który pO(je. ||| kieruje się nie tylko motywem zarobkowym, ale stawia też^WN wymagania.
Wzrost poziomu wykształcenia i kwalifikacji rozbudził n<w icowników. Już nic tylko potrzeby fizjologiczne, bezpfe
liii
pn
również potrzeb)
m ro/woju, tj. potrzeby wykorzystania i dalszego podnoszę^* kwalifikacji,
m zmiany, wyrażającej się chęcią robienia czegoś innego lub |
formy organizacji eku wykonawców, rodowego, pozycji Niemałe znaczenie wniK.
i do zastosowania
przełamującego monotonię I znużenie, idpowieddilooki, wyrażającej potwiml/enii swojej wartości,
odpowiedzialności, wyrażającej się w dążeniu do santod^i I m orientacji w problemach jednostki organizacyjnej, w ktorei
__U A- Imtn___m WBi
(pragnie dostępu do informacji), szacunku i uznania.
oca# pracy.
)becnycb warunkach można wykorzystać jako 11 luń, jako narzędzie pobudzające aktywność eaP
Nu
Organizacja pracy może stać się źródłem motywacji wewnętr/jw wowaw, kiedy kierownictwo zastosuje takie formy organizacji pracy^
Mą w sunie zaspokoić oczekiwania wykonawców wobec pracy, katanki do iimorealizacji, pozwolą uzyskać satysfakcję z pracy, |pl|B I
sie do nnutt*ma uU ..jlitu ii*L u zCZ)^ I
%\
SO
Współcześnie stosuje się rozmaite motyw procy. Ich siła motywacyjna jest różna u płci. poziomu i rodzaju wykształcenia, dosw zawodowej czy obowiązujących wzorców kultur ma środowisko społeczne, z którego wywodzi a
W odniesieniu do pracy indywidualnej m< następujące formy organizacji pracy %r rotacja; job rotation, ęr poszerzanie pracy; job enlargenie ni, i r wzbogacanie pracy; job enrichttient.
W warunkach pracy zespołowej wzrost motywacji może dać tworzenie małych zespołów roboczych (tzw. grupowych form organizacji pracy).
Rotacja pracy (przemienność czynności) polega na cyklicznej zmianie (wymianie) zadań wykonywanych przez pracowników (np. co godzinę, co kilka godzin, dni, tygodni, co miesiąc) (patrz np. rysunek 3.1). Może ona być realizowana w dwóch formach jako: w zmiana operacji (stanowisk) z zachowaniem rodzaju pracy, w zmiana typu czynności np. przejście od czynności podstawowych do
czynności pomocniczych.
Rotacja pracy stanowiła pierwszą próbę wykorzystania organizacji pracy jako źródła motywacji wewnętrznej. Była reakcją na negatywne skutki daleko posuniętej specjalizacji pracy. Jej celem natomiast było ograniczenie znużenia i zniechęcenia pracą.
Rotacja jako forma organizacji pracy nie ma jednoznacznych ocen. Niektórzy praktycy twierdzą, że nie ma ona wpływu na kształtowanie się prawdziwej motywacji do pracy. Uważają, że jest to tylko zmiana jednej niemotywującej czynności na inną również nicmotywującą czynność, co nadał prowadzi do przeciążenia pracą i nie stwarza możliwości rozwoju osobowości. Rotacja pracy zaspokaja tylko nieliczną grupę potrzeb[l, s. 32).
Rotacja nie budzi sprzeciwu i jest powszechnie stosowana w przemysłach wymagających ciężkiej pracy fizycznej lub pracy odbywającej się w trudnych warunkach. Stosunkowo łatwo wprowadza się ją tam. gdzie stopień trudności robót, warunki pracy na stanowiskach są jednakowe lub zbliżone. Jest akceptowana również przez pracowników zatrudnionych
51