Wielu autorów /wraca uwagę nu ogromne znaczenie pozv| nastawienia umysłu (positiw mentol atlitude PM A) na przebieg j, pracy twórczej [6, s. 19]. Jest to rodzaj samoakceptacji, która wicr/yć, że uda się to. co zamierzono. Wiara la będzie bardziej u/asa i jeśli wzmocni się jej źródła np. przez trening operacji intelektualnych i"": występują w procesie myślenia twórczego.
Wymienia się sześć następujących grup tych operacji:
abstrahowania, kt kojarzenia.
*»• rozumowania dedukcyjnego,
«r rozumowania indukcyjnego, w myślenia metaforycznego, dokonywania transformacji.
Każda z tych operacji może być przez pojedynczego człowieka wyko. I nywana mniej lub bardziej sprawnie a ponadto można tę sprawność I zwiększać przez ćwiczenie. Ćwiczenia polegają głównie na usunięciu blokad I hamujących proces twórczy i służą rozwijaniu twórczych zdolności jedno. I stek i zespołów ludzkich.
Drugim sposobem usprawnienia myślenia twórczego jest stosowanie I technik rozwiązywania zadań (np. burza mózgów, analiza morfologiczna, I synektyka) [13, s. 349].
Według Druckera najważniejszymi motywatorami pracy twórczej I pojedynczego pracownika są [3, s. 16]:
zdolność dokonania czegoś,
*»- skuteczność,
**- efektywność.
Pracy umysłowej nadaje się skuteczność pracując nad tym, co jeśli firmie potrzebne. Jest to również warunkiem efektywności. Jeśli brakuje efektywności to zaangażowanie pracownika i jego wkład pracy zmniejszają się do minimum; zamiast pracy twórczej jest tylko obecność w miejscu zatrudnienia. Drucker uważa też, że pracownika umysłowego nie można poddać ścisłemu i szczegółowemu nadzorowi. Można mu tylko pomóc. On I sam powinien kierować sobą. W tym sensie każdy pracownik umysłowy I jest kierownikiem procesu pracy twórczej, a z racji posiadanej wiedzy I odpowiada za wkład pracy wpływający na zdolność firmy do osiągnięć, I np. wdrożenia nowych produktów, rozszerzenia rynku itd. [3, s, 154),
Motywowanie innych do pracy twórczej można według Hilla i Słona I osiągnąć przez [6, s, 154]:
180