badanie8

różną czułością i należące do różnych klas dokładności. Dlatego i ogólny uchyb spowodowany przyrządami, przy pomiarach parametrów różnymi metodami, może być różny.

Dla przykładu znowu rozpatrzymy pomiar nachylenia charakterystyki trzema opisanymi wyżej metodami.

Metoda stałych przyrostów. Oznaczając wielkości przyrostów prądów i napięć przez AJ i A U z odpowiednimi indeksami, a uchyb przy pomiarach tych przyrostów przez 5 (A7) i 5 (AU) możemy napisać następujący wzór dla określenia względnego uchybu pomiaru nachylenia charakterystyki:

AS, o(AU o (A U„)

S_a A J₃ AU.,

Wzory dla względnego uchybu przy określaniu dwóch pozostałych parametrów przedstawiałyby się analogicznie. Przytoczymy przykład obliczenia odnośnego uchybu przy określaniu charakterystyki dla lampy 6113.

Zgodnie z GOST-em wybieramy do pomiaru przyrządy klasy dokładności 1. Stosujemy układ z kompensacją prądu anodowego, pozwalającego na dokonanie pomiaru przyrostu napięć i prądów specjalnymi przyrządami o zwiększonej czułości. Dla zmierzenia przyrostów prądu anodowego wybieramy miliamperomierz o zakresie 15 mA. W tym wypadku bezwzględny uchyb przyrządowy równy jest 5 (Aj_a) = 0,15 mA. Do pomiaru przyrostu napięcia siatkowego bierzemy przyrząd o zakresie 1 V. Wówczas 5 (AU.,) = = 0,01 V.

W normalnych warunkach pomiarów względny uchyb pomiaru nachylenia w tym wypadku wyniesie (z uwzględnieniem współczynnika prawdopodobieństwa 0,7):

A Sa _ 5 (ĄJ„)    5 (A U,) ₌ 0^05    ^,01 ₌

Sa ~~ A Ja    AU, 3    0,5

= 7% i 0,7^- = 5%.    (9.14)

Przy zastosowaniu metody składowej zmiennej prądu anodowego, wyrażenie dla względnego uchybu przyrządu przy określa-

128