Depresja u dzieci i mlodzieży 9 (48)

----- i.oi i aqlllno

antydepresyjne, choć należą do różnych rodzin che* micznych, znacząco podnoszą nastrój i normalizują symptomy depresyjne.

Od początku lat dziewięćdziesiątych (1991-1992) w terapii farmakologicznej depresji zwracają uwagę dwa charakterystyczne fakty: wprowadzenie Icków antydepresyjnych o działaniu wybiorczym naneuro-przekaźnik (jak serotonina)-i pojawieńie-się nowych inhibitorów zwrotnych 1MAO. Iohibitory.selektywne serotonmy (ISRS) zachowują antydepresyjną skuteczność serotoniny, lecz powodują mniej skutków ubocznych i są mniej toksyczne. Mamy więc np. fluwoksa-minę (nazwa handlowa Dumirox) i fluokseiynę (bardziej znana pod handlową nazwą Prozac). Prozac 20 mg, który wszedł na rynek w 1995 r., jest obecnie przebojem leków antydepresyjnych w przypadkach głębokiej depresji. Lek ten jednak może być przyjmowany jedynie pod kontrolą lekarza ze względu na swą wysoką skuteczność. Używa się go również przeciwko agresji, drażliwości i w przypadku pacjentów uzależnionych od narkotyków.

Jako ciekawostkę terapeutyczną zasygnalizujemy to, że pojawił się dla Prozaca ważny konkurent naturalny: Hiperico, roślina medyczna przeciwko depresji, która na przykład w Niemczech sprzedawała się ostatnio siedem razy częściej niż Prozac i wydaje się na razie, że przyjmowanie jej nie przynosi efektów ubocznych.

0 94

Inne leki antydepresyjne

Istnieją sytuacje lżejszej depresji, w których źle tolerowane są silniejsze leki antydepresyjne wspomniane wcześniej: imipramina i amitryplina. Chorzy niekiedy wykazują wydłużone stany depresyjne z obniżeniem nastroju, zniechęceniem, z pasywnością, przejawiają brak inicjatywy, lęk o cechach nadpobudliwości i bezsenność. Potrzebują wtedy lekarstw, które łączą działanie antydepresyjne ze środkami uspokajającymi. Dla nich właściwsze są inne lekarstwa, o lepszej tolerancji, z mniejszymi skutkami ubocznymi, przyjmowane bez konieczności szpitalnej kontroli. Choć nie będziemy opisywać ich cech charakterystycznych, to niektóre zasługują na wzmiankę, na przykład: dibenzepina (No-veril), doksepina (Sinequam), opipramol (Nisidana) i dopomina, która działa korzystnie na stany depresyjne ze względu na możliwość regulowania nastroju.

Biorąc powyższe pod uwagę, przed podaniem lekarstw dziecku czy nastolatkowi, należy zachowaćpewną ostrożność i upewnić się:

>    czy ich podanie jest konieczne;

>    jaki jest najbardziej poprawny wzorzec terapeutyczny;

>    w jakie interakcje może wejść podany lek z innymi lekarstwami;

>    jaka jest postawa pacjenta i członków jego rodziny w odniesieniu do przepisanego leczenia;

95 □