Bez nazwy(

wilczury. I tę to przeszkodę forsował mój brat uzbrojony w kiełbasę podwawelską. Na dowód prawdy demonstrował mi postrzępione nogawki spodni. Był dumny ze swojej samodzielności, nie mógł mnie przecież posądzać, że przebieram się za psy i to za kilka naraz. Przez jakiś czas było dobrze. Ale wszystko co dobre szybko się kończy.

—    Nie będę więcej do niej chodził — Paweł popatrzył na mnie ponuro. — Jest stara i potwornie brzydka. Same psy nie wystarczą.

Zawyłem jak Indianin na wojennej ścieżce:

—    Stary ty zdrowiejesz, a może pieski się do ciebie przywiązały?

—    Skądże, rzucają się nawet na właścicielkę.

—    No. widzisz. A Krysia wniosła sprawę o rozwód...

+

Bardzo lubię swoją bratową. Jest niezwykle tolerancyjna. Beata właściwie się do nas przeprowadziła. Nasze pożycie układa się świetnie. Tylko tak jakoś nudno...

Jest sobota, późny wieczór. Światła w wielu domach już pogasły. Biorę czekan, linę, gwoździe i schodzę na dół. Mam nadzieję, że nikt mnie nie zobaczy. Wdrapię się na X piętro, nim Beata się wykąpie. Czym byłby seks bez odrobiny emocji...

*

ASEKURACJA

Młoda para poszła do spowiedzi. Szli przez las i tam zgrzeszyli. Najpierw wyspowiadał się chłopak, potem dziewczyna.

—    Proszę księdza — mówi spowiednikowi dziewczyna — zgrzeszyłam z Jaśkiem dwa razy.

—    Dwa razy? — dziwi się ksiądz. — Jasiek powiedział, że raz...

—    Tak, ale on zapomniał, że będziemy wracać!

Ż

Johnnie Rich>

ony i trup

Jesteśmy niewielką gminą i nie możemy sobie pozwolić na wielki posterunek policji. Mamy Itylko szeryfa; a jeśli potrzebna jest pomoc, odpowiedni ludzie otrzymują odznaki szeryfa i zostają jego pomocnikami. Odpowiedni ludzie to byli regularnie :Olivier,Vernon i ja, Franklin.

Dlatego właśnie siedzieliśmy z 01iverem tej księżycowej nocy w mym aucie, pod płaczącą wierzbą, i obserwowaliśmy szosę.

Kilka godzin przedtem jedliśmy właśnie z Normą kolację. Norma wyglądała bardzo przyjemnie i już snułem plany na wieczór, kiedy zadzwonił telefon.

—    Jeżeli to szeryf Hollister, powiedz, że nie ma mnie w domu i nie wiesz, gdzie jestem.

Norma popatrzyła na mnie dziwnie i podniosła słuchawkę.

—    Szeryf Hollister? Franklin? Tak, jest. Zaraz go poproszę.

Byłem wściekły, ponieważ wiedziałem, co oznacza taki telefon.

—    To już szósty więzień, który ucieka z powiatowego w ięzienia w ciąga ostatnich trzech miesięcy. Czy nie jest to najwyższy czas, a Iły wydać nieco grosza na nowe kraty i zamki? — powiedziałem, kiedy HoIKster oświadczył, że znów mnszę przypiąć do koszuli srebrną plakietkę.

—    To dlaczego nie napiszesz listu do gubernatora w

tej sprawie? — odpowiedzią! Hollister.

— 43 —