bis2

cyjnej pokładników wzdłużnych na grodziach z poziomymi i piono^ wymi usztywnieniami.

a)    i

Rys. 103. Zachowanie ciągłości konstrukcyjnej pokładnika wzdłużnego na grodzi: a) grodź z pionowymi usztywnieniami; b) grodź z poziomymi usztywnieniami; 1) po-kładnik wzdłużny, 2) grodź poprzeczna, 3) pionowe usztywnienie grodzi, 4) pokładnik ramowy, 5) węzłówka, 6) poziome usztywnienie grodzi

Najczęściej na statkach pokłady usztywniane są pokładnikami wzdłużnymi wykonanymi z kształtowników walcowanych (kątownik nierównoramienny lub płaskownik łebkowy). Na ropowcach, ze względu na niewielkie obciążenia pokładu, jako pokładniki stosuje się płaskowniki - brak półek w tych usztywnieniach ułatwia mycie zbiorników ładunkowych. Przekrój przez tak usztywniony pokład zbiornikowca pokazano na rysunku 47.

10.7. Kształt naroży otworów lukowych

W środkowej części statku, od 0.2 do 0.8 L mierząc od pionu rufowego, otwory lukowe w narożach są zaokrąglone. Unika się dzięki temu powstawania w narożach spiętrzeń naprężeń wynikających ze

skokowej zmiany przekroju wytrzymałościowego kadłuba na granicy otworu lukowego. Stosowane dawniej na statkach ostre naroże luku sprzyjało nadmiernym lokalnym naprężeniom. Przy cyklicznie zmiennym obciążeniu kadłuba statku na fali działało ono jak karb, od którego zaczynało się zmęczeniowe pękanie kadłuba.

6)

Rys. 104. Zalecane kształty naroży luków i wymiary płata poszycia w narożu luku [10]: a) naroże z zaokrągleniem o stałym promieniu i minimalne wymiary pogrubionego płata poszycia w narożu; b) naroże o kształcie elipsy

141