52
IV. PODSTAWY RADIOKOMUNIKACJI
Przez pewien czas przypuszczano, że fale elektromagnetyczne o długościach poniżej 200 m nie mogą mieć większego zastosowania w radiokomunikacji. Wobec tego fal o długościach tego rzędu i krótszych pozwolono używać radioamatorom. W krótkim czasie wśród radioamatorów różnych krajów rozwinęło się współzawodnictwo w uzyskiwaniu rekordów odbierania sygnałów radiowych z możliwie największych odległości. Zaszedł tu ciekawy przypadek: niefachowcy radioamatorzy uzyskiwali za pomocą fal o długościach poniżej 200 m liczne połączenia na bardzo dużych odległościach, używając nadajników o stosunkowo małych mocach. Zmusiło to specjalistów do rewizji poglądów dotyczących rozchodzenia się fal elektromagnetycznych w przestrzeni oraz do przeprowadzenia szczegółowszych badań nad falami długości około 200 m, które pod pewnymi względami wykazały przewagę nad falami długimi, używanymi przedtem przez stacje nadawcze o charakterze publicznym. W związku z tym i krótkie fale (o długościach do 15 m) znalazły zastosowania praktyczne.