CB i rad 055
55
IV. PODSTAWY RADIOKOMUNIKACJI
w tym samym co poprzednio kierunku i ładujący obecnie dolną płytkę kondensatora dodatnio, górną zaś ujemnie. Gdy pole magnetyczne w cewce całkowicie zaniknie, kondensator zostaje naładowany, ale różnica potencjałów między jego okładkami ma znak przeciwny niż poprzednio. Wskutek tego w obwodzie powtórzą się poprzednie procesy, lecz przebiegać będą w kierunku przeciwnym.
A
Występujące w obwodzie straty energii na wytworzenie ciepła (prawo Joule’a), powodują stałe zmniejszanie się energii drgań, aż wreszcie ruch ładunków ustaje. Rozładowanie kondensatora jest następstwem powstania w obwodzie drgań.
Przypominamy, że :
Okresem drgań nazywamy czas trwania jednego drgania.
Częstotliwością drgań nazywamy liczbę drgań w ciągu jednej sekundy.
Amplitudą drgań nazywamy największą wartość natężenia prądu w ciągu jednego okresu.
Rys. 16. Drgania zanikające
Amplituda drgań w danym przypadku maleje z czasem. Drgania takie nazywamy tłumionymi (zanikającymi). Częstość ich zależy od wartości pojemności oraz samoindukcji cewki i wzrasta z ich zmniejszaniem. Ażeby w obwodzie elektrycznym uzyskać drgania zanikające, należy co pewien czas ładować i rozładowywać kondensator. W praktyce osiąga się to przez włączenie do obwodu iskiernika, tj. dwóch kulek metalowych umieszczonych w pewnej odległości od siebie i połączonych przewodnikami ze źródłem wysokiego zmiennego napięcia elektrycznego, które ładuje kondensator (np. z cewką indukcyjną). Gdy różnica potencjałów między kulkami iskiernika osiągnie dostateczną wartość, bije między nimi iskra, zamykając elektrycznie obwód, co umożliwia wyładowanie kondensatora w sposób wyżej opisany. Z chwilą zaś, gdy różnica potencjałów między kulkami spadnie poniżej pewnej wartości, iskra przestanie przebiegać i obwód zostanie przerwany, wtedy kondensator będzie ładowany przez źródło itd. Aby otrzymać ciąg drgań, kondensator musi być ładowany w odpowiednich odstępach czasu. Gdyby udało się czas ten skrócić, tak aby oddzielne ciągi zachodziły na siebie, a dopływ energii ze
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
CB i rad 044 44 IV. PODSTAWY RADIOKOMUNIKACJIRADIO RADIUS — PROMIEŃ (termin pochodzenia łacińskiego
CB i rad 045 45 IV. PODSTAWY RADIOKOMUNIKACJI — radiolokacja określenie położenia
CB i rad 046 46 IV. PODSTAWY RADIOKOMUNIKACJIZASADA RADIOKOMUNIKACJI Z licznych badań doświadczalny
CB i rad 047 47 IV. PODSTAWY RADIOKOMUNIKACJIROZWÓJ RADIOKOMUNIKACJI Wyniki prac doświadczalnych ge
CB i rad 048 48 IV. PODSTAWY RADIOKOMUNIKACJI Przewidywania teoretyczne Maxwella potwierdził wielom
CB i rad 049 49 IV. PODSTAWY RADIOKOMUNIKACJI a następnie lampy elektronowej z siatką sterującą tri
CB i rad 050 50 IV. PODSTAWY RADIOKOMUNIKACJI Wynalezienie tranzystora i rozwój elektroniki półprze
CB i rad 051 51 IV. PODSTAWY RADIOKOMUNIKACJI Tabela 3. Wynalazki z elektroniki Rok Kraj - Twórca
CB i rad 052 52 IV. PODSTAWY RADIOKOMUNIKACJI Przez pewien czas przypuszczano, że fale elektromagne
CB i rad 053 53 IV. PODSTAWY RADIOKOMUNIKACJIZAGADNIENIA RADIOFONII Zagadnienia radiofonii, związan
CB i rad 054 54 IV. PODSTAWY RADIOKOMUNIKACJI ZJAWISKA W UKŁADZIE NADAWCZYM Posłużymy się tu pewnym
CB i rad 056 56 IV. PODSTAWY RADIOKOMUNIKACJI źródła tak uregulować, aby w każdej chwili straty ene
CB i rad 058 58 IV. PODSTAWY RADIOKOMUNIKACJI Zaburzenia natury elektrycznej czy magnetycznej wywoł
CB i rad 059 59 IV. PODSTAWY RADIOKOMUNIKACJI niemodulowany prąd (1), powstający w obwodzie
CB i rad 060 60 IV. PODSTAWY RADIOKOMUNIKACJIWŁAŚCIWOŚCI FAL ELEKTROMAGNETYCZNYCH Fale elektromagne
CB i rad 062 62 IV. PODSTAWY RADIOKOMUNIKACJI Dostatecznie dużym przedmiotem dla tych fal, dającym
CB i rad 063 63 IV. PODSTAWY RADIOKOMUNIKACJI Na wysokości 100 km nad powierzchnią Ziemi znajduje s
CB i rad 064 64 IV. PODSTAWY RADIOKOMUNIKACJI W rozchodzeniu się fali przyziemnej dużą rolę odgrywa
CB i rad 065 65 IV. PODSTAWY RADIOKOMUNIKACJIZJAWISKA W UKŁADZIE ODBIORCZYM Fala elektromagnetyczna
więcej podobnych podstron