CB i rad 066

66

IV. PODSTAWY RADIOKOMUNIKACJI

Otrzymywane w obwodzie oscylacyjnym naszego odbiornika szybkozmienne drgania nie są słyszalne, nie reaguje też na nie wobec swej bezwładności membrana słuchawki telefonicznej lub głośnika. Aby więc usłyszeć nadawany sygnał czy też mowę lub muzykę, musimy otrzymane drgania przerobić na drgania o małej częstotliwości, czyli uzyskać drgania, którymi modulowano falę nośną stacji nadawczej (w technice nazywa się to demodulacją). Do tego celu używa się tzw. detektorów, których działanie polega na przepuszczaniu prądu tylko w jednym kierunku. Charakter prądu po przejściu przez detektor wskazany jest na rysunku 24. Prąd ten w razie potrzeby możemy wzmocnić, po czym doprowadzamy go do słuchawek telefonicznych lub głośnika. Tutaj pobudza on membranę do drgań mechanicznych, co wywołuje powstawanie fal głosowych odtwarzających dźwięki nadawane przez stację nadawczą.

Prąd detektorowy

Rys. 24. Demodulacja - detekcja

Zwróćmy jeszcze uwagę, że energia elektryczna, którą doprowadzamy do słuchawek lub głośnika w odbiornikach lampowych, jest pobierana z miejscowego źródła prądu (baterii lub sieci elektrycznej). Energia pobierana przez antenę odbiorczą służy tylko do regulowania dopływu energii miejscowego źródła prądu do słuchawek lub głośnika.

Mechanizm układu odbiorezgo polega więc na:

—    chwytaniu energii z pola elektromagnetycznego fali elektromagnetycznej;

—    wybieraniu pożądanych sygnałów;

—    przekształcaniu odbieranej energii prądów wielkiej częstotliwości drgań na energię prądów małej częstotliwości drgań, jej wzmocnieniu za pomocą miejscowego źródła prądu;

i wreszcie

—    przekształceniu na energię fal akustycznych.