CCF20071020014

ROZDZIAŁ IV

Róża Pawłowska

BEZDOMNOŚĆ - OBJAW CZY PRZYCZYNA SAMOTNOŚCI CZŁOWIEKA WE WSPÓŁCZESNYM ŚWIECIE

1. Określenie pojęcia bezdomność

Bezdomność można rozpatrywać jako pewien rodzaj sytuacji życiowej konkretnej osoby, która doświadcza jej z różnych przyczyn (tkwiących w samej jednostce lub poza nią) lub zjawisko społeczne, z którym we współczesnym świecie spotykamy się już niemal na każdym kroku. Ogólnie można powiedzieć, że jest to stan ludzkiej egzystencji przejawiający się w permanentnym braku stałego miejsca zamieszkania - z wy bom lub z konieczności. Ustawa o pomocy społecznej określa ludzi bezdomnych jako te osoby, które nie dysponują pomieszczeniami ani innymi miejscami spełniającymi warunki mieszkalne lub nie są w stanie korzystać, z tych, które im przysługują. Zgodnie z określeniem bezdomności można wyróżnić następujące jej rodzaje:

•    bezdomność całkowita (przymusowa) - przejawia się tym, że człowiek nie posiada żadnego stałego lokum z przyczyn od niego niezależnych;

•    bezdomność częściowa - charakteryzuje ludzi, którzy nie mogą bądź nie chcą przebywać w przysługującym im lokum;

•    bezdomność czasowa (incydentalna) - dotyka ludzi tylko na określony czas;