CCF20090112016

PSAŁTERZ FLORJAŃSKI PSALM 15.

1.    Schoway me, gospodne, bo iesm pwal w czi). rzeki iesm go-spodnu: bog moy ies ty, bo dóbr mogicb ne potrzebuies ’).

2.    Sw<)tim, czso sp w zemy iego, dziwne szczinil wszitky wole moie w nich.

3.    Rozmnoszili se sp nemocy gich; potem se pospeszily.

4.    Ne sborp sebranagichzekrwy; ani pomnecz bpdp ymon gich przes wargi moie.

5.    Gospodzin czpscz dzedzini mo-iey y kelicha mego; ty ies, iensze wrócisz dzedzinp moip mne.

6.    Ywrozy spadli sp mne w swa-tlich; bowem dzedziczstwo moie swatlo iest mne.

7.    Blogoslawicz bpdp gospodnu, iensze my dal rozum; y nadto alisz do nocy nagabali sp me pocrotky¹) moie.

8.    Prziglpdal gospodna w obes-rzenu moiem wszegdy; bo na pra-wiczi mne iest, bich neporuszon bil.

9.    Przetosz weseliło se iest ser-cze moie, y radował se iest ipzik moy; y nadto czalo moie odpoczine w nadzegi.

10.    Bo ne ostawisz dusze moiey w pecie, y dasz³) swptemu twemu widzecz zgnicza.

11.    Bawni⁴) ies mi vczinil drogi sziwota, napełnisz me wesela s two-gim obliczim; rozkoszy w prawiczy twoiey asz do concza.

PSAŁTERZ PUŁAWSKI PSALM 15.

1.    Zachoway mye, gospodnye, bo yesm pwal wtobye. rzeki yesm gospodnu: bog moy ies ty, bo dóbr mych nye potrzebuyesz.

2.    Szwyentym, czo są, wzyemy yego, dzywnye sczynyl wszytky wolye me wnych.

3.    Rozmnożyły szye są, nyemo-czy gych; potem szye poszpyeszyly.

4.    Nyezbyore zborow gych ze-krwye; ny pomnyecz bede ymyon gych przes wargy moye.

5.    Gospodzyn czeszcz dzedzycz-twa mego y czyrpyenya mego; ty iesz, yen wroczysz dzyedzyne moye mnye.

6.    Powrozy vpadly my wszwya-tlych; yze dzedzycztwo moye przye-szwyatle ²) yest mnye.

7.    Blogoslawycz bede gospodna, yen my dal rozum; a nadto alysz do noczy nagabaly mye pokrątky moye.

8.    Przyzyral iesm gospodna wo-beszrzyenyu moym wszegdy; bo na prawyczy my iest, bych nye poru-szon byL

9.    Przeto wyeszyelilo szye szyer-cze moye, y radował szye yezyk moy; y nadto czyalo moye odpo-czynye wnadzyegy.

10.    Bo nye ostawysz dusze mo-yey wpyeklye, y nye dasz szwye-temu twemu wydzyecz zgnyczya.

11.    Iawnesz my vczynył drogy żywota, napelnysz mye wyeszyelya twoym lyczem; roskoszy wprawy-czy twoyey alysz do koyncza.

*) Tak w rkp. — ^s) Wulg : hereditas mea praeclara est mihi. — ^s) Brak przeczenia; łać.: nec dabis. — ⁴) Zamiast: Jawni.

YrtelrWierczyński: Wybór tekstów    5