CCF20090112017

66

PSAŁTERZ FLORIAŃSKI PSALM 56.

1.    Tmilny ’) se nademnę, bosze, smiluy se nademnę, bo w czę pwa dusza moia.

2.    A y w czen zkraidlu twoiu pwacz będę, asze pominę lichota.

3.    Wolacz będę ku bogunawiszsze-mu, bogu, iensze dobrze vczinil mne.

4.    Posiał s nebos y wywolil me; dal w potępę depczęcze mne.

5.    Posiał bog miloserdze swe y prawdę swoię, y wiwołil duszę moię s posrzodka szczenęt lwów; spal iesm zampczon.

6.    Sinowe ludzsczi; zęby gich czin a strzali, a yęzik gicli mecz ostri.

7.    Powiszi se na nebosa, bosze, y we wszelikę zemę sława twoia.

8.    Sidło nagotowaly nogam mo-gim, y naclonili sę duszę moię.

9.    Copali sę przed obliczim mo-gim iamę, y wpadli sę w nę.

10.    Gotowo sercze moie, bosze, gotowo sercze moie; pacz będę y psalm molwicz w slawe moiey.

11.    Wstań, sławo moia, wstań, szaltarzu y gęzly; wstanę na swi-tanu.

12.    Spowadacz czi se będę tobe w ludzoch, gospodne, y psalm czi rzekę w poganech.

13.    Bo vwelszilo³) se iest asz do nebos miloserdze twoie, a prawda twoia asz do oblocow.

14.    Powiszi se nad-nebosa, bosze, y na wszelikę zemę sława twoia.

PSAŁTERZ PUŁAWSKI PSALM 56.

1.    Smyluy szye nademnę, boże, smyluy szye nademnę, bo wczye pwa dusza moya.

2.    A y wczyeyn skrzydłu twoyu pwacz bede, aze pomynye zloszcz.

3.    Zawołam ku bogu nawysszemu, bogu, yenze dobrze vczynyl mnye.

4.    Posiał znyeba, y wyzwolyl mye; dal wpotepe depczęcze mye.

5.    Posiał bog myloszyerdzye swe y prawdę swoye, dusze moye wy-targl sposzrzotka szczenyęt lwo-wych; spal yesm zamęczon.

6.    Synowye lyudzczy, zembowye gich czyn a straly ²), a yezik gich myecz ostry.

7.    Powysszy szj^e nanyebyossa, boże, y nadewszytke zyemye sława twoya.

8.    Szydło nagotowaly nogam mym, y naklonyly dusze moye.

9.    Kopały przed oblyczym moym yame, y wpadły wnye.

10.    Gotowo szyercze moye, boże, gotowo szyercze moye; pyacz bede y psalm mowycz.

11.    Wstayn, chwało moya, wstayn, zoltarzu y geszly: wstanę naszwy-tanyu.

12.    Chwalycz czie bede wlyu-dzyoch, gospodnye, y psalm czy rzeke wpoganyech.

13.    Bo powysszylo szye az do nyeba myloszyerdze twoye, a prawda twoya az do oblokow.

14.    Powysszy szye nad nyebyo-ssa, boże, y nadewszytke zyemye sława twoya.

') Tak, zamiast: Smiluy. — ²) Tak w rkp. — *) Prawdopodobnie zamiast: yweliczylo; Wnlg.: magnificnta est misericordia.