B

/

/

BOMBOWIEC

NURKUJĄCY

Junkers Ju 87B Stuka

Opracowanie - BOHDAN WASIAK - ŁÓDŹ

—    13,8 m

—    11,0 m

—    2760 kg

—    4250 kg

—    380 km/h

—    8000 m .— 600 km

Publikując plany modelarskie samolotów hitlerowskiej Luftwaffe chcemy dać młodym modelarzom obraz sprzętu, na którym latali nasi przeciwnicy, zwalczani przez lotników, tak polskich, jak i sprzemierzonych. Przez bardzo długi okres czasu walory tego sprzętu pomijano milczeniem bądź wyrażano się

0    nim z lekceważeniem. Mając na uwadze zarówno sukcesy jak i poniesione ofiary, prezentowanie takich poglądów uważam za wysoce krzywdzące i uwłaczające tak zwycięskim jak

1    pokonanym, poległym lotnikom, gdyż tanie byłyby" zwycięstwa i mało chlubne porażki odnoszone i ponoszone w walce ze słabym i źle wyposażonym przeciwnikiem.

Prace nad nurkującym samolotem bombowym podjęła obok innych wytwórni firma Junkers, w wyniku rozpisanego konkursu w połowie lat trzydziestych, który ostatecznie wygrała. Ju 87-A począł trafiać do eskadr już w roku 1937, przy czym kilka z nich wysłano do będącej w ogniu wojny domowej — Hiszpanii. Kolejna, usprawniona wersja B miała m. in. mocniejszy silnik i silniejsze uzbrojenie. Nowością było zamontowanie syren powietrznych w goleniach podwozia, których ryk oddziaływał demoralizująco na przeciwnika. Samoloty Ju 87 zapisały ponurą kartę w historii wojny powietrznej na wszystkich frontach II Wojny Światowej, od Polski począwszy. na Związku Radzieckim kończąc.

Jakim samolotem był Ju 87 Stuka (skrót od Sturtzkampf-flugzeug — w wolnym przekładzie — bojowy samolot nurkujący)? W swojej klasie i w swoim czasie, jako bombowiec nurkujący był prawdopodobnie najlepszy. Jako jedyny zdolny był z wysokości 3500-—4000 m wykonać pionowy lot nurkujący i bombami o wagomiarze 250—1800 kg trafić w krąg o średnicy 25 m i rozpocząć wyprowadzanie na wysokości 250—300 m. Znacznie gorzej sprawował się w roli samolotu bezpośredniego wsparcia wojsk, na co wpływ miało stosunkowo słabe uzbrojenie strzeleckie, słabe opancerzenie i mierna szybkość. Przy braku własnej osłony w spotkaniu z myśliwcami przeciwnika, zwłaszcza na niskim pułapie, był praktycznie bezbronny. Największe straty poniosły sztukasy w Bitwie o Anglię. Największe sukcesy uzyskały we Francji, Afryce i

Związku Radzieckim. W kampanii polskiej obrona przeciwlotnicza i myśliwce zniszczyły 28 Ju 87.

Kamuflaż naszego modelu odnosi się do afrykańskiego teatru działań wojennych.

Ju 87B (istniały również wersje C, D, H, R i T) był dwuosobowym, całkowicie metalowym średniopiatem ze stałym, wolnonośnym, oprofilowanym podwoziem. Cechą charakterystyczną był profil skrzydeł w kształcie spłaszczonej litery „W" i typowa dla Junkersa podwójna krawędź spływu płatów.

Dane taktyczno-techniczne (wersja B)

rozpiętość długość masa własna masa w locie prędkość maks. pułap

zasięg z pełń. ład uzbrojenie:

—    2 stałe km-y 7,92 mm (w skrzydłach)

—    1 ruchomy km 7,92 mm tyłn. Strzelca

—    1 bomba 250—500 kg ■ pod kadłubem

2