Aktualny do dzisiaj system oznaczania parowozów i tendrów normalnotorowych został wprowadzony rozporządzeniem Ministra Kolei Żelaznych zdnia3.11.1922,a faktycznie wprowadzony w życie w latach 1923-1926. Pełne oznaczenie lokomotywy parowej (np. TKt48-191) składa się z:
-znaku serii (TKt48),
-numeru inwentarzowego(191).
Poszczególne symbole w znaku serii oznaczają:
przeznaczenie eksploatacyjne: P - parowóz pospieszny O - parowóz osobowy T - parowóz towarowy
“T
znak parowozu tendrzaka: l< - "kusy" bez tendra
układ osi parowozu:
(podane tylko częściej stosowane):
b.....B
d____2B
h.....C
i . 1C, C1 k____2C
1C1
2C1 2C2 . . D
. ID . 2D 1D1 2D1 . . E . 1E 1 El
pochodzenie parowozu: od 1 do 10 - pruskiego pochodzenia od 11 wzwyż - austriackiego pochodzenia od 101 wzwyż - innego pochodzenia parowozy budowane wg programu konstrukcyjnego PKP - dwie końcowe cyfry roku zatwierdzenia konstrukcji (np. 48 = 1948 rok)
Parowozy otrzymywały numery inwentarzowe od 1 wzwyż (bez zer!).
W czasie wojny (1939 - 1945) większość lokomotyw otrzymała oznaczenia kolei państw okupacyjnych bądź tych zarządów, które przejęły je w użytkowanie (koleje litewskie, węgierskie i in.). W 1946 roku powrócono do dawnego systemu oznaczeń, przy czym parowozy serii przedwojennych otrzymały nowe numery inwentarzowe, na przykład: OKz32-5 (pierwotny), 95 303 (od 1941 r), OI<z32-2 (od 1946 r).
Ponadto w oznaczeniach cyfrowych:
- do zakresu [1 -10) zaliczono wszystkie serie znormalizowane niemieckich kolei państwowych, parowozy kolei poszczególnych krajów niemieckich (np. saksońskie Ok2, TKyv3) przed wojną zaliczanych do grupy od 101 wzwyż, jak też zbudowane w Niemczech dla innych zarządów (np. OKa I, Tr7)
- znakiem „100" oznaczono serie (np. OKU 00, TKhlOO), w których zgrupowano wszystkie pozostałe parowozy, nie zakwalifikowane do istniejących serii, pomimo różnych cech eksploatacyjnych,
- znakiem od 201 wzwyż oznakowano parowozy przejęte od państw alianckich (zdemobilu i misji UNRRA),
- znak serii Ty246 otrzymały parowozy budowane w USA na zamówienie PKP.
Oznakowanie tendra (np. 32D47-426) składa się z: -znaku serii (32D47),
- numeru inwentarzowego (426).
Poszczególne symbole w znaku serii oznaczają:
Po 1946 roku tendry budowane na zamówienie PKP miały dwucyfrowy znak pochodzenia, dotyczyło to również tendrów typu niemieckiego (30D43) i zbudowanych w USA (32D46). Tendry parowozów niemieckich miały różne oznaczenia (np. 26D5, 34D44), ale zwykle nie nanoszone na taborze, nie miały też numerów inwentarzowych.
Znakowanie wszystkich tendrów serią i numerem inwentarzowym wprowadzono dopiero w 1972 roku. Tendry przebudowane i wyposażone w stoker miały znak pojemności skrzyni wodnej „26" później „27" (np. 27IJ43, 27D46), tendry po rekonstrukcji podwozia i zabudowie nowych wózków znak pochodzenia „74" (np. 27D74,32D74).
93