CCF20110112002 (2)

WSPÓŁCZESNOŚĆ

„W przypadku wszelkiej miernoty (...) ma się do czynienia wyłącznie z pełną zrozumiałością, w której nie ma niczego takiego, co stale zmuszałoby do bardziej źródłowego rozumienia."

(0 lepszym rozumieniu myśliciela)

Dlaczego każdy przekład jest już wykładnią? Czym charakteryzuje się miernota myśli?

Martin Heidegger

Co w końcu znaczy postawić pytanie o bycie? - Heidegger odpowie następując: „wypracować je w taki sposób, by został uzyskany niezawodny horyzont zapytywana

0    bycie bytu i aby wraz z nim zostały wyznaczone kroki i drogi badań prowadzać z:, do odpowiedzi."

Ontologia fundamentalna

Według niemieckiego filozofa, który zaczynał studiowanie od teologii, tradycyjna metafbr.sa miała strukturę onto-teologiczną. Heidegger sądził, że po Arystotelesie metafizyka sma się „techniką" wyjaśniania wszystkiego poprzez pierwszą przyczynę. Twierdził, biorąc roi uwagę klasyczną metafizykę, że należy wyraźnie oddzielić teologię od ontologii. W ontclm: należy pytać: „czym jest byt jako byt". Autor Bycia i czasu zauważył zapomniane słówka jest. Pytanie ontologiczne „czym jest byt jako byt" nie jest więc pierwotne, ponieważ zakłada, że byt jest. Pytaniem fundamentalnym dla Heideggera będzie nie „czym jest r — jako byt", ale „czym jest bycie", a o tym zapomniała tradycyjna metafizyka.

Postawienie takiego pytania nie było łatwe, bowiem Heidegger zdawał sobie sprawy że każde pytanie zakłada już odpowiedź, a klasyczna metafizyka w poszukiwania odpowiedzi o „pierwszą przyczynę", zakładała odpowiedzi teologiczne, odpowiem wymagające „boskich konotacji".

Dlaczego bycie zostało zapomniane już od starożytnej Grecji? Heidegger upatrywał przyczynę zapomnienia w jawności samego bycia. Według niego, bycie ujawnia śę człowiekowi w nastroju trwogi - dokładnie analizuje tę problematykę w fundamentalnym swoim dziele Bycie i czas.

Odpowiedź na pytanie o bycie nie jest prosta, mamy wrprawdzie przedpojędcm świadomość bycia, natomiast trudność jest w samej definicji, ponieważ zakłada ona m użycie słówka „jest". By wyjawić sens bycia trzeba, według Heideggera, zapytać „Dlaczeg: w ogóle jest byt, nie zaś raczej Nic?", a to implikuje pytanie o Nic - czym jest Nic?

Nie możemy powiedzieć, że „Nicość jest...", ponieważ słówko „jest" odnosi się c: bytu, a „Nic" nie jest bytem. Przecież Nic jest nie-bytem. Heidegger pokazał, cc rozważając problematykę „Nic", wiążemy ją z bytem, który jest. Dalej wnioskują: dochodzi do twierdzenia, że byt istnieje poprzez bycie i nie można mówić o bym pomijając fundamentalną prawdę, a mianowicie „bycia". Oto zarys podwalin ontolom fundamentalnej Heideggera.

Ważnym słowem w tej ontologii jest słowo Existenz - egzystencja. Autor Bycia i cza przeciwstawia Existenz - Essenz (esencja). Egzystencja odnosi się do życia ludzkieg: do jego istnienia, natomiast esencja do przedmiotu, świata przyrody. Egzystencja jesz specyficznie ludzkim sposobem bycia odnoszącym się do innych bytów. Niemiecki filozof pisał, że „Egzystencja jest możliwa tylko na gruncie zrozumienia bycia'

1    „Istota bytu ludzkiego zawiera się w jego egzystencji". Ontologia fundamentalna problematyzując bycie, powinna zakładać jego skończoność.

362