CCF20110124106

30. ZNANI UCZENI, ODKRYWCY I WYNALAZCY W SŁUŻBIE NAWIGACJI

a.    Henryk Żeglarz,

b.    Vasco da Gama,

c.    Alfons I Zdobywca,

d.    Ferdynand Aragoński;

1483.    Angielski odkrywca i żeglarz; w latach 1585-1587 odbyt kilka ekspedycji poszukujących Przejście Północno-Zachodnie; podczas jednej z nich odkrył zatokę Cumberland i cieśninę między Grenlandią a Ziemią Baffina, która obecnie nosi jego imię; walczył z hiszpańską Armadą (1588), dotarł do Wysp Falklan-dzkich (1591); opublikował dwa cenne traktaty o nawigacji morskiej, a wynaleziony przez niego podwójny kwadrant (backstaff) cieszył się wśród nawigatorów dużą popularnością:

a.    William Dampier,

b.    Henry Hudson.

c.    John Hadley,

d.    John Davis;

1484.    Angielski żeglarz i odkrywca; w latach 1612-1616 dowodzi! kilkoma ekspedycjami poszukującymi Północno-Zachodniego Przejścia; podczas jednej z nich odkrył zatokę między Grenlandią a Kanadą, która obecnie nosi jego imię; jako pierwszy określał długość geograficzną na morzu według pozycji Księżyca:

a.    William Baffin,

b.    Willem Barents,

c.    Vitus Jonassen Bering,

d.    Henry Hudson;

1485.    Genueńczyk z pochodzenia, żeglarz, który jako pierwszy Europejczyk od czasów norweskich wikingów odbył udokumentowaną podróż do wybrzeży Ameryki Północnej (1497) w służbie króla Anglii Henryka VII:

a.    Gaspar Corte-Real.

b.    John Cabot,

c.    Louis-Antoine Bougainvi!le,

d.    Samuel Willis;

i;

1486.    W 1584 roku rozpoczął wydawanie pierwszych map znormalizowanych pod względem ilości

i jakości informacji:    .

a.    Gerhard Kremcr (Merkator),

b.    Henryk Żeglarz,

c. John Blaeu,    !

d.    Lucas Weghenear;

1487.    Grecki żeglarz i geograf (IV w. p.n.e), którego podróże opisał Strabon (jego własne dzieła zaginęły); najprawdopodobniej opły-nął Brytanię, dotarł do niezidentyfikowanego Thule - o sześć dni żeglugi na północ od Brytanii, odwiedził wybrzeże północnej Europy; zaobserwował związek między pływami a fazami Księżyca i jako jeden z pierwszych potrafił określać szerokość geograficzną:

a.    Pyteasz z Masalii,

b.    Odyseusz z Itaki,

c.    Scyłaks z Karyandii,

d.    Hanno;

1488.    Pierwsze prace dotyczące wykorzystania fal radiowych do wykrywania poruszających się przedmiotów byty prowadzone od 1922 r. przez amerykańskich fizyków;

a.    A.A. Michelsona i R.A.

Mi Sikana,

b.    A.H. Comptona i J.J. Thomsona,

c.    C.D. Andersona i O. Sterna,

d.    A.H. Taylora i L.C. Younga;

1489.    Pierwszy radar został zbudowany w 1935 r. przez brytyjskiego wynalazcę;

a.    .1. Sperry’ego,

b.    R. Watson-Wata,

c.    M.H. Raca la,

d.    P. Newcomera;

1490.    Matematyk, fizyk, astronom i filozof niemiecki, pochodzenia francuskiego, autor licznych prac z geometrii, trygonometrii, algebry, analizy, fotomelrii, optyki, kartografii i astronomii; w 1772 podał sześć klasycznych odwzorowań powierzchni sfery na płaszczyznę;

a.    Johann Heinrich Lambert,

b.    Carl Friedrich Gauss,

c.    Friedrich Wilhelm Bessel,

d.    Louis Johannes Kruger,

1491.    Żyjący w XV wieku niemiecki matematyk i astronom, autor tablic astronomicznych i trygonometrycznych w układzie dziesięć-nym, usystematyzował trygonometrię płaską i sferyczną, w pomiarach kątów posługiwał się krzyżem św. Jakuba (niektórzy przypisują mu jego wynalezienie):

a.    Merkaior (Gerhard Kremer),

b.    Regiomontanus (Johannes Muller),

c.    Kartezjusz (Rene Descartes),

d.    Snellius (Willebrod Snęli van Royen);

1492.    Angielski żeglarz, kartograf i odkrywca, jedna z najwybitniejszych postaci w historii odkryć geograficznych, kierował trzema wyprawami dookoła świata (w drugiej połowie XVIII w.), zbadał brzegi Nowej Zelandii i Australii (faktyczne odkrycie tego kontynentu), dowiódł ostatecznie, iż poszukiwany od XVI w. przez żeglarzy hiszpańskich legendarny ląd południowy Terra ausirahs incognito nie istnieje:

a.    William Dampier,

b.    James Cook,

c.    John Byron,

d.    Louis-Antoine Bougainville;

1493.    Grecki żeglarz i geograf z Azji Mniejszej, który pod koniec VI w. p.n.e. z polecenia Dariusza 1, króla Persji, zbadał i opisał wybrzeża Zatoki Perskiej, Morza Arabskiego i Morza Czerwonego opracowując periplus zatytułowany „Opłynięcie Azji”, pierwszy na świecie przewodnik żeglarski:

a.    Pyteasz z Masalii,

b.    Eudoks z Cyzyku,

c.    Scylaks z Karyandii,

d.    Hanno;