Lzęst 11. ito/.wiązama i oupowicazi
W ruchu ustalonym linie prądu pokrywają się z torami cząstek płynu. Równanie toru elementu płynu otrzymamy po rozważeniu jego przemieszczenia w elementarnym czasie dt, a wówczas
dx = i^dt, dy - vydt;
stąd
(6)
dx dy
»x vy
gdzie
vx = vx(x, y, t) oraz vy = vy{x, y, t).
Jeżeli analizowany przepływ jest potencjalny, czyli niewirowy, to
0X
a zatem istnieje taki potencjał prędkości (p, dla którego
d(p
y’
przeto
dę =
—dx + —dy.
ox cy
Po podstawieniu wyrażeń (8) do równania ciągłości (1), a wzorów (3) do warunku potencjalności (7) otrzymamy:
(10)
(U)
92<p d2(p 9x2 + 0y2
oraz
02i\i 02ih 0x2 + 0y2
skąd wynika, że funkcja prądu i potencjał prędkości ę spełniają równanie Laplace’a, a zatem są harmoniczne.
Objętościowe natężenie przypływu przez prostokąt elementarny dni, tj. dla warstwy o grubości jednostkowej, wynosi:
di1/
dQ = ——dn = di/i. dn
Wobec powyższego, objętościowe jednostkowe natężenie przepływu między powierz chniami prądu if/1 i ij/2 jest równe:
^2
Gi,2 = J d«A = (12
«/m
Zgodnie z warunkami Cauchy’ego-Riemanna,
ę(x,y) + 'up(x,y)
jest holomorficzną funkcją zmiennej zespolonej
z = x + iy.
Funkcję
w(z) = (p(x, y) +ii//(x, y) (13
nazywamy potencjałem zespolonym, którego pochodna
Ponieważ
dw 8 (p .dii/ ,d(p 8i1/
dz ox dx 8y 8y
(\A
8 ij/ dę
- = Vx oraz - = v„
zatem prędkość zespolona
(15
dw
v = - = Vx-lVy,
a jej moduł
» = y/v* + vj.
Jeżeli r i .9 są współrzędnymi układu biegunowego, to
vr = vxcos 9 + ^sin 9,
v9 — — vxsin9 + vycos9 (16
i można wykazać, że
dw iS
przy czym
z = x + iy = relS = r(cos9 + i sin ĆJ), r = y/x2 + y2.
(17