210
Realizm niereprezentacyjny
nie dorównywała pod względem technologicznego rozwoju innej wspólnocie, nie ryzykowała bankructwa jak kapitalista, lecz co najwyżej cierpiała niższy standard życia niż sąsiednia. Mówiąc w ten sposób o celach, nie musimy mówić o ich ocenach i wartościach wyznawanych przez zainteresowane jednostki.
Nie chcę przez to powiedzieć, że oceny jednostek nie mają znaczenia dla przemian naukowych czy społecznych. Wszelkie zmiany dochodzą do skutku w wyniku działań jednostek, zależnych w oczywisty sposób od ich oceny sytuacji i ich rozumienia ich własnych celów. Chcę jednak powiedzieć, że nie można uznawać zmian teoretycznych i społecznych za rezultaty wyłącznie ludzkich ocen.
Teorie fizyczne na określonym etapie rozwoju wyjaśniają zjawiska świata fizycznego z określonym stopniem powodzenia, który jest niezależny od oceny sytuacji teoretycznej przez poszczególnych naukowców. To, że nauka fizyki przetrwała w społeczeństwie zachodnim i rozwijała się w sobie właściwy sposób, można wyjaśnić w kategoriach relacji zachodzących pomiędzy obiektywną naturą fizyki i obiektywną naturą społeczeństwa zachodniego. Elementem charakterystyki społeczeństwa zachodniego jest sposób budowania przekonań o sobie samych przez ludzi i grupy społeczne oraz ich stosunek do takich rzeczy jak nauka fizyki. Ale rozważania dotyczące typowych postaw wobec teorii fizycznych nie są jedynym czynnikiem wyjaśniającym to, że społeczeństwo zachodnie przetrwało i rozwija się nadal. Nie zachodzi również konieczność uznawania tych postaw za coś pierwotnego i nie dającego się wyjaśnić za pomocą pewnych głębszych przyczyn społecznych.
Obiektywizm mojego stanowiska stoi w sprzeczności ze skrajnymi postaciami relatywizmu, według których jedna teoria jest równie dobra jak każda inna i że wszystko zależy od naszych subiektywnych życzeń, jak to mawiał w chwilach nieuwagi Paul Feyerabend. Z realistycznego punktu widzenia celem teorii jest wyjaśnienie jakiegoś aspektu świata fizycznego. Według niektórych relatywistów celem teorii jest przekonywanie innych, że ma się rację.