I
I
2. FUNKCJE ZESPOLONE
42
I
- i*
L(z) = L(i(z — P (z))) jest w K gałęzią logarytmu funkcji f i » L(0) = 1(1) = 0.
To kończy rozwiązanie. □ %
Zadanie 12. Pokazać, ze:
(a) w żadnym sąsiedztwie punktu i oraz —i nie istnieje gałąź arcusa tangensa,
(b) w żadnym sąsiedztwie punktu 1 oraz —1 nie istnieje gałąź
arcusa sinusa. t
Rozwiązanie, (a). Przypuśćmy przeciwnie, że w pewnym sąsiedztwie * punktu i istnieje gałąź arcusa tangensa T. Niech C będzie okręgiem $ o środku w punkcie i i promieniu mniejszym od 2 zawartym w tym v sąsiedztwie. Wówczas funkcja T jest ciągła na C i
(1) tg T{z) = z dla z € C. }■
Funkcja P : C 3 z i—> 1/ cos T(z) jest ciągła oraz, na mocy (1) i prostych własności funkcji trygonometrycznych, dla z £ C mamy
[1/ cosT(z)]2 = [t gT(z))2 + 1 = z2 + 1.
Zatem funkcja P jest na C gałęzią potęgi /1/2, gdzie f : C 3 z ^ \ (z — i)(z + i). To jest sprzeczne z zadaniem 8(c), bo punłct i leży ■wewnątrz C, a punkt —i na zewnątrz C. Analogicznie pokazujemy, że | w żadnym sąsiedztwie punktu —i nie istnieje gałąź arcusa tangensa. | (b). Rozwiązanie poprowadzimy nie wprost. Analogicznie jak w | (a), istnieje okrąg C o środku w punkcie 1, promieniu mniejszym od | 2 i funkcja T ciągła na C taka, że
(2) sinT(z) — 2 dla 2 € C. £
Funkcja P : C 3 z 1—► icosT(z) jest ciągła. Na mocy (2) dla 2 £ C f mamy |
{icosT(z)}2 — [sin T(2)]2 — 1 — z2 — 1.
Zatem funkcja P jest na C gałęzią potęgi gdzie / : C 3 z •—> £ (2 — 1)(2 T 1). To jest sprzeczne z zadaniem 8(c), bo punkt 1 leży | wewnątrz C, a punkt —1 na zewnątrz C. Analogicznie pokazujemy, § że w żadnym sąsiedztwie punktu —1 nie istnieje gałąź arcusa sinusa. ? To kończy rozwiązanie. □
J
Zadanie 13. Niech K — {z fc C : | 2! < Rj i niech <pv, gdzie | M > R oznacza gałąź potęgi (l+ ^ w kole K, przyjmującą w | punkcie 0 wartość 1. Pokazać, że ydąży jednostajnie do expz, gdy \i/\ oo.
Rozwiązanie. Należy pokazać, że dla dowolnej liczby e > O istnieje liczba N > O taka., że dla dowolnych v, 2; takich, że ji/| > 7V i z <£ I\, zachodzi nierówność
(1) \ipv(z)-expz\<e.
Łatwo zauważyć, że funkcja yŁ jest określona wzorem
Weźmy teraz dowolną liczbę e > 0. Niech K] ~ {z £ : \z\ <
i?+1}. Funkcja exp jako ciągła w Ki jest jednostajnie ciągła. Zatem istnieje liczba <5 € (0,1) taka, że
^z',zeh\{\z' — z\ < 5 => [ expz — exp£j < e).
W myśl twierdzenia L33-3, funkcja Log ma w punkcie 1 pochodną równą 1. Zatem dla powyższej liczby 6 istnieje liczba 7} G (O, 1) taka, że dla dowolnego h G C takiego, że O < \h\ < 7}, mamy
Weźmy teraz N = R/tj. Wtedy dla dowolnych n, 2 takich, że \v\ > N i z £ K, mamy \zjv\ < R/\u\ < r). Stąd, kładąc w (4) /?, — zjv, dla z 7^ O mamy
W konsekwencji dla dowolnych //, z takich, że \i/\ > N i z £ K, dostajemy
Z (6), (5) i (3) dostajemy