6. Wyróżnienie głosek w nagłosie poprzez:
- wymienianie nazw przedmiotów znajdujących się w sali, zaczynających się daną głoską,
- rysowanie przedmiotów zaczynających się daną głoską,
- dobieranie par obrazków, których nazwy zaczynają się daną głoską,
- szukanie obrazka, jaką głoską zaczyna się jego nazwa?
Dobranie innych, które majątę samą głoskę w nagłosie.
7. Zabawa pt. „Co się zmieniło?”.
Nauczycielka dobiera przedmioty w pary i ustawia na stoliku (lalka w wanience, krasnal na krześle, kubek na spodeczku, kot pod krzesłem, miś w samochodzie, pies obok budy, itd.).
Wersja I
Dzieci przyglądają się jak rozmieszczone są wszystkie przedmioty. Jedno z dzieci odwraca się a nauczycielka z pozostałymi dziećmi wprowadza zmiany w układzie (zaczyna od jednej pary, a gdy dzieci dojdą do wprawy zmienia układ nawet trzech par przedmiotów). Dziecko określa zmiany, jakie zaszły.
Wersja II
- zmieniły się dwa przedmioty zaczynające się głoską
„k” i „I”,
-dziecko określa, jakie to przedmioty, gdzie się znajdowały poprzednio, a gdzie są teraz.
Wersja III
- dziecko nie uzyskuje żadnych informacji, lecz samo ma określić, co zmieniło się w układzie przedmiotów
podając brzmienie pierwszej głoski.
I
Wersja IV (najtrudniejsza)
- wyodrębnianie głoski w wygłosie.
8. Zabawa pt. „Rysunki”.
Dzieci otrzymują kartony do rysowania, na którym w górnym, lewym rogu są naklejone obrazki z pojedynczymi przedmiotami. Dzieci mająza zadanie narysować przedmioty, których nazwa zaczyna się taką samą głoską, jak j nazwa przedmiotu naklejonego na kartce. Zanim dzieci przystąpiądo rysowania podają nazwę naklejonego przed-| miotu i określają, jaką głoskę słyszą na początku. Można też najpierw obejrzeć obrazki i przydzielić je dzieciom zgodnie z ich zainteresowaniami. Dziecko odpowiada wtedy, że chce rysować przedmioty zaczynające się głoską k, r, z, m, itp.
9. Zabawa pt. „Czarowanie słów”.
! Początkowo nauczycielka „czaruje”. Później dzieci przej-j mująjej rolę i mogą bawić się w parach lub małych zespołach.
Przebieg:
- powiedz jakieś słowo, a ja je zaczaruję, np. papka: ene, due, kapka
pory, wory łapka.
Dziecko określa jaką głoskę słyszy w wypowiedzianym przez siebie słowie („p”), a co słychać w nim po czarowaniu („k”, „I”).
Słowo „nos” można zaczarować:
ene, due, kos pory, wory, los.
Wymieniając pierwszą głoskę tworzymy nowe wyrazy.
_
71