Denzin i Lincoln0006

24 Norman K. Denzin, Ywnna S. Lincoln

lepiej zrozumieć ich przedmiot badania. Oczywiście, każda z tych praktyk powoduje. że świat jest postrzegany w inny sposób. Stąd częsta tendencja do posługiwania siej w badaniu więcej niż jedną praktyką interpretatywną.

Badacz jakościowy jako brikoier i twórca patchworków

Badacz jakościowy może być opisywany przy użyciu wielu różnorodnych obrazów: naukowca, przyrodnika, badacza terenowego, dziennikarza, krytyka społecznego, artysty, performera, muzyka jazzowego, producenta filmowego, twórcy patchworków, eseisty. Wiele metodologicznych praktyk badań jakościowych może być postrzegz nych jako miękka nauka, publicystyka, etnografia, majsterkowanie, tworzenie patcł worków lub mc~~taż filmu. Badacz z kolei może być widziany jako brikoier, jako twórj ca patchworków lub - jak przy produkcji filmów - osoba, która montuje obrazy (« montażu zob. Cook 1981, s. 171-177; Monaco 1981, s. 322-328; o patchworku zot hooks 1990, s. 115-122; Wolcott 1995, s. 31-33).

Znaczenie brikolażu i brikolera wyjaśniają m.in. Douglas Harper (1987, s. 74-75, 92), Michel de Certeau (2008, s. xxvii), Cary Nelson, Paula Treichler i Law-rence Grossberg (1992, s. 2), Claude Levi-Strauss (2001, s. 32 i n.), Deena Weinsteu i Michael Weinstein (1991, s. 161) oraz Joe Kincheloe (2001)¹. Brikoier poprzesh je na tym, by w obrębie dominującej ekonomii kulturowej „«majstrować» [...] nić zliczoną i nieskończoną liczbę przekształceń jej prawa w prawo właściwe interesor użytkowników i ich zasadom” (Certeau 2008, s. xxvii). Brikolaż radzi sobie z „owyr fragmentami - drobiazgami, pozostawionymi strzępami większych całości” (Harpć 1987, s. 74). Brikoier „to człowiek, który używa własnych rąk, posługując się środkar zastępczymi w porównaniu ze środkami zawodowców. [...] Świat narzędzi bńcolei ra jest zamknięty, a regułą gry jest zawsze posługiwanie się środkami będącymi pc ręką” (Levi-Strauss 2001, s. 32). W swojej pracy brikolerzy definiują się i rozwija) sami (Harper 1987, s. 75). Historia życia lub biografia „może być pomyślana jał brikolaż” (tamże, s. 92).

Występuje wiele typów brikolerów: interpretacyjny, narracyjny, teoretyczny, poi tyczny, metodologiczny. Brikoier interpretacyjny tworzy brikolaż - to jest połączoi z kawałków zespół reprezentacji, które pasują do specyficznej, złożonej sytuacji. „Br kolaż, efekt metody brikolerów, to [wyłaniająca się] konstrukcja” (Weinstein, Weil Stein 1991, s. 161), która zmienia się i przybiera nową formę, podczas gdy brikolć dodaje różne narzędzia, metody i techniki reprezentacji i interpretacji do układani

1

Weinstein, Weinstein (1991, s. 161) piszą: „Termin brikoier w potocznym języku francuskim ozr cza kogoś, kto w pracy rękoma wykorzystuje różne nietypowe narzędzia, co odróżnia go od rzemieślnik [...] Brikoier jest praktyczny i musi zadanie wykonać”. Autorzy przedstawiają historię pojęcia, wiążąc z pracami niemieckiego socjologa i teoretyka społecznego Georga Simmla, a następnie z Baudelaire’eii Hammersley (1999) polemizuje z naszym użyciem tego terminu. Podążając za Levi-Straussem, odczytuje . brikolera jako twórcę mitu. Sugeruje, że termin ten powinien być zastąpiony przez pojęcie budowniczea lodzi. Hammersley spiera się także z naszym „fazowym” modelem historii badań jakościowych, utrzymująjj że w jakimś sensie zakłada on postęp.