Joat Collndos Zorrapulno
trii Dziecięcej Hiszpańskiego Stowarzyszenia Psychów J.L. Pedreira (1999). Statystyki są jeszcze bardziej m. mowne ■—podczas gdy liczba samobójstw wśród o*óh dorosłych zmniejszyła się, to ilość samobójstw wśród młodzieży i dzieci zwiększała się w porównaniu z rokiem 1990 (z 2,3% samobójstw w dzieciństwie/w wieku mlo. dzieńczym, w stosunku do całości samobójstw w Hiszpa. nii, do 6,6% w 1992 roku i do5,8% w 1994 roku)’.
Tbn sam autor, Ji.iL; Pedreira, komentował następ, nie, że większość popełnionych samobójstw między^ a 18 rokiem życia ma miejsce po 15 roku życia, a wyjątkowo występują poniżej 10 roku życia. Są częsta u chłopców niż u dziewcząt w proporcji 2:1, Średnia ilość samobójstw popełnionych w dzieciństwie i wiekii młodzieńczym wynosiła 76,4/100.000 w latach międa 1970 a 1985 rokiem.
Istnienie pragnienia śmierci u dziecka bądź nasto- i latka jest jedną ze spraw, która wzbudza najwięcej dyskusji wśród lekarzy i innych specjalistów. Podcm gdy specjaliści pomniejszają lub odrzuęąją pragnienie śmierci, to sami pacjenci umieszczają je w centa swojego postępowania. Wielokrotnie sytuacje konfliktowe przeżywane w środowisku rodzinnym są jednymi z najważniejszych okoliczności—alkoholizm oja nieobecność jednego z rodziców, groźby separacji bądt rozwodu, gwałtowne kłótnie stanowią część codzi» nego życia wielu tych dzieci.
1 Źródło: INE, 1997,
Lecz co rozumie się przezzachowanie samobójcze ? Specjaliści w tym zakresie kształtują to pojęcie wokół następujących działów, które postaramy się uprościć:
> samobójstwo dokonane lub zespół aktów wymierzonych przez dziecko lub nastolatka w samego siebie, które powodują śmierć (ich diagnoza nie jest łatwa, ponieważ zwykle przedstawiają różne i skomplikowane trudności, jak rozróżnienie między aktem samobójczym a wypadkiem, aktem nieostrożności a zuchwałym zachowaniem);
> samobójstwo rzekome czy par&samobójstwo, które obejmuje wszelkie akty popełnione przez chłopca/dziewczynkę lub młodego człowieka, akty, które nie doprowadziły do śmierci, lecz zostały podjęte przeciwko sobie z premedytacją;
> myś//samoióy'cze mająznaczenieszersze, ponieważ obejmują niebezpieczne myśli na temat znikomej wartości życia aż po groźby samobójstwa lub konkretne myśli na te-małpopełnienia samobójstwa.
Podsumowując możemy powiedzieć, że zachowanie samobójcze w dzieciństwie zakłada konkretne postępowanie, a nie proces psychopatologiczny, jak w przypadku osoby dorosłej. Jest to zachowanie dobrowolne i w pełni świadome ze strony podmiotu. Rozumiane jest ponadto jako continuum, które zaczyna się myślami, przechodzi przez groźby i ewentualne próby, a kończy popełnieniem samobójstwa.
Stosunek między próbami samobójczymi a popełnionymi samobójstwami u dzieci i młodzieży szacu je się
63 □