Depresja u dzieci i mlodzieży 9 (50)

>    mają swoje przeciwwskazania i środki ostrożności; nie zawsze da się je zastosować;

>    jak wcześniej sygnalizowaliśmy, mająefektyuboczneiprze-ciwwskazania, które uniemożliwiająich powszechne zastosowanie u każdego pacjenta;

>    mogą czasami spowodować uzależnienie;

>    a w pewnych przypadkach łatwość ich podawania może utrudnić korzystanie z Innych dziedzin badania lub leczenia,

Niedawno można było przeczytać następującą informację prasową na temat porównania nowych i starych leków antydepresyjnych¹⁰: „Nowoczesne leki prze-ciwko depresji różnią się od starych jedynie skutkami ubocznymi: pacjenci lepiej tolerują nowe”. Przegląd 32 leków przeciwko depresji opracowany przez Departament Zdrowia i Opieki Społecznej (DSS) Stanów Zjednoczonych potwierdza to stwierdzeniesZgoł nie z cytowanym studium główna różnica między dwoma typami leków opiera się na skutkach ubocznych: pacjenci lepiej tolerują nowe leki antydepresyj: ne, chociaż wszystkie niosą ze sobą nieprzyjemne konsekwencje. Produkty stare wywoływały suchość w ustach, mdłości, zamglone widzenie i drgawki. Nowoczesne lęki antydepresyjne powodują natomiąstbie-guńkę, nudności, bezsenność i ból głowy; lecz są również bardziej skuteczne w zapobieganiu nawrotom choroby, które już ją przezwyciężyły, łby że dany lek

" B Mundo, dodatek .Salud* (28 marca 1999 r.) 11.

jest bardziej odpowiedni od innego, zależy wyłącznie od cech charakteiystycznych pacjenta. Nowe produkty przeciwko poważnym chorobom psychicznym są łatwiejsze w podawaniu niż stare i nie wymagają ponadto okresowego badania krwi. Jednakże równocześnie leki tradycyjne mogą być bardziej wskazane u chorych, którzy znoszą lepiej określone skutki uboczne. W tym sensie, autorzy raportu opracowanego przez amerykański DSS sygnalizują konieczność zachowania ostrożności przy przepisywaniu leków dzieciom i osobom z lekką depresją.

Efekty uboczne leków antydepresyjnych

Trójcykliczne antydepresanty mają skutki uboczne o różnym znaczeniu. Czasami obserwowano zaburzenia w systemie nerwowym, podniesienie ciśnienia krwi. U dorosłych częściej pojawiały się mdłości, drgawki, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zaparcia etc. Najczęstszym jednak skutkiem uboeznymjesto tępienie, które dzieciom może utrudnić naukę. Kiedy indziej jako efekt działania imipraminy powstają na przykład reakcje hiperaktywności i pobudliwości.

Nazbyt gwałtowne przerwanie kuracji z zastosowaniem któregoś z leków trójcyklicznych wywołuje też eholinergiezne i adrenergiezne skutki uboczne w systemie nerwowym. Jako najczęstsze reakcje wymienia się mdłości, nudności, bóle głowy, drażliwość cĄłdetarg.

990