Po uwzględnieniu równania /142/ otrzymujemy
Q = ~- / Vb + c.* - VV /146/
Ha podstawie ostatniego wzoru można ocenić, jak często należy czyścić aparat z osadu aby uzyskać maksymalną ilość przeniesionego ciepła /a więc i maksymalną ilość odparowanej cieczy/. Oczywiście należy wziąć tutaj pod uwagę czas zużyty. na czyszczenie aparatu z osadu /Tcz/i określić łączny czas: czas pracy aparatu /T/ i czas poświęcony na jego czyszczenie Acz/* W praktyce jednak określenie oporów cieplnych osadów jest bardzo trudne. Najczęściej korzysta się z literatury, która podaje orientacyjne dane - jakie opory stawiają zanieczyszczenia powstałe w wymiennikach ciepła normalnie eksploatowanych. Poniżej zamieszczono tabelę orientacyjną.
Opory zanieczyszczeń
I Czynnik |
Opór,m ,°C/kcal |
(Woda morska, destylowana |
0,0001 |
z jezior |
0,00018 |
rzeczna przy u <0,9 m/sek |
0,0004 |
u >0,9 m/sek |
0,0002 |
brudna przy u < 0,9 m/sek |
0,0006 |
| u > 0,9 m/sek |
0,0004 |
i Produkty naftowe surowe |
0,001 |
czyste |
0,0002 |
i Produkty organiczne |
0,0002 |
JPary cieczy organicznych |
0,0001 |
{Powietrze |
0,0004 |
Wyznaczanie temperatur ścian-k i. Weźmy pod uwagę ściankę płaską, dzielącą płyn gorący od chłodnego. Przyrównywująć do siebie ilości ciepła przenikającego od płynu do ścianki, ciepła przewodzonego przez ściankę i ciepła przenikającego od ścianki do płynu, otrzymujemy zależność
|g|§i ” t2/ - § tsi/ = 1 tsy = 1 • c |
2Ab2 | V |
Stąd % 1111 /łi | V | |
ts2 = *2 + ^1 ‘ V | |
Analogicznie dla temperatur powierzchni jednej z warstw płaskiej ścianki wielowarstwowej otrzymamy odpowiednie za -leżności | |
mc - v | |
% s \ | 1P S v s | |
18 kg -l./t.-w si+1 si Ai 1 2 *i |
/W/ |
Dla powierzchni ścian rury grubościeonej k. % i i i s?'*| i V |
/1W |
kd* 1 I ts2 | *2 gap|§|j|g | V |
/149/ |
W przeponowych wymiennikach ciepła, pracujących w sposób ciągły, po obydwu stronach ścianek poruszają się płyny w kierunkach, które mogą być rozmaicie ukształtowane względem siebie. Podstawowe wzajemne kierunki to współprąd i przeciw-
107