DSC01147

1    ,    '®znia (diffćrance)

Jdcąues Demda *    <    i    ,    & _r    ,    -    _#

\    ' .-3 ość wyrachowania (świadomego lub nieświadomego),

śladów nieświadomych i w procesie zapisu (NiederscHnĘ faj-ugiej ^ ^ny-jako odniesienie do niemożliwej obec-mogą także byc interpretowane jako momenty t6M gf wygjfekWmający Uczep1 odw&Me, jako w sensie zatrzymywania w odwodzie. Zgodnie ze scfig |_{epowetowaTlą stratę} obecności, nieodwracalne zużycie matem, który zawsze kierował myflą Freuda, ,»ryn^ feergn, a nawet jako popęd śmierci i odniesienie do cze-wame się śladu jest opisane jako^ obronny wysiłek yj | _{ca}kiem inneg0> zrywające na} pozór ze wszelką eko-

o raczający nie ezpieczną a niego a e ję, rm    Jest oczywiste (bo jest to oczywistość) że nie do

mając w odwodzie (uorrat). I wszystkie przeciwstawnia    .    ...    ,    ,    .    ,

. .    , ,, ^v , .    ń. " j i , m pnyslema jest jednocześnie to, co ekonomiczne,

pojęciowe, które pozostają w myśli Freuda, odnoszą kąffi L- . ,    .    ,    , _tl_. .    ., ,

,    ,l , ł + : . ,    . ,    Bo, co meekonomiczne, to samo i coś całkiem innego ltp.

de z pojęć do pozostałych jako jeden z momentów nakial ...    . ,    ,    ,,    .    ,    _v : •, ,

,    ...    ,    . . ,    .    Pph rózma jest ,w ten sposób me do pomyślenia, to byc

danej drogi w ekonomii rozm. Jedno me jest niczym mi .    . .    ,    ...    . , . .    ’    .

.. ..    . ,,    .    . .    ,    Boże me trzeba pospiesznie doprowadzać jej do oczywi-

nym, jak drugim, tylko odroczonym, jak odroczemęnl Si, . ,    .    ..    ;    ,    . • ,    - ,

j . * _T j ..    ,    . . rjm ftosci (w sensie filozoficznym tego terminu), która przed-

drugiego. Jedno jest w rózm drugim, jedno jest rózma 1*    . , , j    .

,    . _m    ,,    •    ,    , . .    .    . i wcześnie rozwiałaby złudzenia i nielogiczności, i to wraz

drugiego. Tym samym wszelka na pozor ścisła i. .nae| g&.    .    .    , ,    ,    ,7    , ,

, .    ,    .    .    ...    .    .    ,,    ,/M pueząwodnym, dobrze nam znanym rachunkiem, byśmy

redukowalna przeciwstawność (np. przeciwstawność wtór! .....    ,    ,, . ,    * ^{J J}

. .    ,    . 1    ..... .    -___ m Enali jego miejsce, konieczność, funkcję w strukturze

nego 1 pierwotnego) kwalifikuje się w pewnym momenal te” .    *    . .. ' , .    •    . ,

. .    .    ,    '    . „ _T . 1    ,    . . j . /J rózm. To, co w filozofii wyszłoby dopiero na swoje, było

jako „teoretyczna fikcja . I tak znów ma przykład (cnffl EL    .    ,    .    ....

. .    .. . .    .    ... j 4.'    ,, uz przy swoim w systemie rózm — takim, jaki tu się

caaz przykład ten rządzi wszystkim, dotyczy wszystkiego!    ^y .    , .    ....    _    ,

j    j    «głaśme liczy. Próbowałem gdzie indziej, przy odczyty-

rózmca między zasadą przyjemności a zasadą rzeczywl i .    . . . „ ,    ,    , v    ; ,

, , . . . ,    ,. 7    . ;    , .    .. , . . ,    jwaniu pewnego tekstu Bataillea, wskazać, czym mogłoby

stości jest tylko różnią jako zwłoką (Aufschieoen,    . . . .    ’    .    ..    .

„    ,    . c l Być scisłe 1 w pewnym sensie nowe,,,naukowe” powią-

schub). W swojej pracy Poza zasadą przyjemności piśza U    . .

_ j j ,    ,    ^    . . wdanie „ogramczonej ekonomii , gdzie me ma miejsca

Freud: „Pod wpływem samozachowawczego instynktu'. , ’ f i    ■ ._    ’ ⁰    ...    ,

. ,    ,..    , .    _r . ,    .    , .    'r '.im na pochłaniający wszystko wysiłek, na śmierć, na zalew

jednostki zostaje ona [zasada przyjemności — przytJS F    .*

,    ,    .    .    . . > . ,    pęzsensu ltp.. z ogólną ekonomią liczącą się z wytłum.] zastąpiona przez zasadę rzeczywistości, która mg ^    ,    ,,    ,    .    ,7.7.    ^

.    .    . .    . . ..    pżerpamem odwodów, trzymającą w odwodzie brak od-

rezygnuiąc z zamiaru osiągnięcia w ostatecznym roeraa &    ....    .    . , ,    ..    .    ...

,    .    . , .    .    , .    . , . . , ą±M wodów. jeśli można się tak wyrazić — powiązanie rożni,

póra wychodzi na swoje, z różnią, której nie udaje się wyjść na swoje, skoro uobecnienie czyste i bez strat miesza się z uobecnieniem straty absolutnej, śmierci To powiązanie ze sobą ograniczonej i ogólnej ekonomii przemieszcza i przepisuje na nowo sam projekt właściwy filo-jRofii, w tej uprzywilejowanej postaci, jaką przedstawia fieglizm. Nagina się Aufhebung — luzowanie — do innej ■pisowni. Być może, po prostu, do zapisania się. Co więcej, dó wzięcia pod uwagę, wykorzystywania przez siebie

chunku także przyjemności, wymaga jednak 1 doprowaj L *    , .    .    . :    .

dza do odsunięcia jej zaspokojenia, do rezygnacji z mg których możliwości tego zaspokojenia oraz do czasowtgi tolerowania przykrości na długiej drodze do przyjeml ności”.⁷

Dotykamy tutaj największej niejasności, samej zagaj ki różna, czegoś, co w tak,dziwny sposób dzieli związane z nią pojęcie. Nie spieszmy się z rozstrzygnięciem. W^?:ja| ki sposób pojąć "zarazem różnię jako ekonomiczni? okrężną drogę, która w żywiole tego samego stara-^iSL nieustannie odnaleźć przyjemność albo odroczoną obec^K^nsma‘

398

|99