DSC02389 (10)

Na kołku wieszani me narzędzie, Galantów iuż nie pódę szlakiem; Ieżelim bywał wprzód w ich rzędzie. Gardzę iuż dziś rzemiosłem takiem.

LXXI

Sztandar rozwiiam móy swobodno; Niech idzie za nim, kto łaskawy; Rzucam materię mało godną Y znów do inszey wracam sprawy;

A ieśli na mnie kto zawarczy,

Iż śmiem Amorom hańbę zadać, Niech za odpowiedź to mu starczy: „Kto zdycha, wszytko lża mu gadać.”

LXXII

Wiem, że iuż czas mi w lepsze kraie; Charkam - materia biała, brzydka -Plwociny niby kurze iaie;

Cóż stąd? Ba cóż? To, że Brigidka Nie chce mnie trzymać iuż za chłopca, Chociam daleki siwey brody...

Głos, minę mam starego skopca,

Choć w rzeczy ze mnie spiczak młody...

LXXIII

Bogu y Ty botowi dzięki,

Co tyle wody dał mi żłopać,

Iż w dole ciemnym z giodney męki Nogami przyszło ziemię kopać Skutemi... Z onym dobrym panem Rachunek przy pacierzu co dzień Robię: niech Bóg mu... amen,amen, To, co ta myśli biedny zbrodzień...

ŁXXIV

Wszelako źle nie życzę iemu Ani też iego marszałkowi, Takoż y panu burgrabiernu Dobremu z serca człowiekowi• Czego samemu życzę panu,    ’

Każdemu też z osobna służce• Kocham ich, wedle czci y stanu lako psi dziada w wąskiey dróżce

LXXV

rwiuuy, Łj iUiaoLCUl Slf*

P J^p/ećdzfes/^ 33

Legacik mały tam spisałem Który nieiedni własnym gustem Raczyli nazwać Testamentem-

O moią zgodę wtem nie stoia-

Ha, nie iest człeka prawem świętem By władał nad własnością swo ą ’

LXXVI

Odwołać, nic nie odwołuję-

Sbmiankę    ^siana

Na obiad dla ź? ^dodaj&

LXXVII

ciżby

Po njoioi’^ⁿ

^p^^rac raczy/;