DSC03951

148 WSTĘP DO TECHNIKI ANTENOWEJ

t

Kierunek maksymalnego promieniowania . Wiązka główna

Rys. 7.12. Typowa charakterystyka promieniowania z zaznaczonymi parametrami

stosunek największego poziomu w największej wiązce bocznej do poziomu na kierunku maksymalnego promieniowania:

(7.76)

SLL[dB] = 20log lpf^LL)| |F(max)|

W wiązce głównej można zaznaczyć dwa punkty, w których gęstość promieniowania spada o połowę (odpowiada to spadkowi natężenia pola o 3 dB lub do wartości

Ęw/^2). Są to punkty połowy mocy. Kąt między dwoma kierunkami wyznaczonymi przez punkty połowy mocy nazywamy kątem połowy mocy

gdzie OiłPieft i ^HPrighi odpowiednio kątami między punktami połowy mocy po lewej i po prawej stronie kierunku maksymalnego promieniowania. Dla dipola idealnego kąt ten wynosi 90°. Jeśli narysujemy na charakterystyce styczne w punktach, gdzie wiązka główna osiąga zero, to kąt między stycznymi określa szerokość wiązki między zerami (BWFN). Połowa wartości tego kąta jest nazywana rozdzielczością anteny. Jest ona zwykle w przybliżeniu równa kątowi połowy mocy HP.

Na rysunku 7.13 przedstawiono wykres charakterystyki promieniowania źródła liniowego we współrzędnych prostokątnych. Zwróćmy uwagę na dodatnie i ujemne wartości pola w poszczególnych listkach (faza!) oraz na fakt, że aby przejść od współrzędnych biegunowych do współrzędnych prostokątnych musimy znać długość źródła L.

Na zakończenie rozważań o charakterystyce promieniowania wspomnimy o jednym ze sposobów klasyfikowania anten. Jeśli kierunek maksymalnego promieniowania anteny jest prostopadły do płaszczyzny zawierającej antenę, to nazywamy ją anteną o promieniowaniu poprzecznym (rys. 7.14). Jeśli kierunek maksymalnego promieniowania jest równoległy do płaszczyzny zawierającej antenę, to nazywamy ją anteną o promieniowaniu wzdłużnym.

Rys. 7.13. Charakterystyka promieniowania źródła liniowego o długości 1 i u = (0172) cos 8 we współrzędnych prostokątnych

Rys. 7.14. Charakterystyka anteny o promieniowaniu: a) poprzecznym, b) pośrednim, c) wzdłużnym

7.4.2. Kierunkowość

Bardzo ważne przy opisie anteny jest określenie, jak silnie koncentruje ona energię w jednym kierunku kosztem innych kierunków. Kierunkowością nazywamy miarę zdolności anteny do koncentrowania energii w jednym, wyróżnionym kierunku kosztem innych kierunków. Całkowita moc promieniowana przez antenę wynosi

P_pr = I/2Re JjExH‘ds = 1 /2Re JJ (Eo HJ—E, Hó) r² sin 6d0d(t> (7.78)

W ogólnym przypadku możemy mieć do czynienia z obiema składowymi <)> i 6 pola elektrycznego i magnetycznego. Ze znanej zależności