DSC04241

^ Y WYMTięPnw ANI A I •TRATYCJRAFIA

poryglacjtlnych pokryw kongtlifluk

wą clęsc pt^,ryHi»u-’jciułjrv *« i'***'* _y_w KongeliTTuKcyjnych (fig. 102). nym wyjątkiem byiy jodynie ^    partio gołoborzy, wykazu łml

U902) reprezentuj

ścisły *wią*ek sa skałami pocnotn, gląd, dolną wiekową granicą dzii_,„_v„ maczają osady lodowcowe zlodowaceniu ffranice stanowi less zlodowaceń

r. Klatk

Po-

ejszych form gołoborzowych wy. Ala poiudniowopoiskiego, a gór^ pólnocnopohskiego. Tak więc, główa* rozwój gliniasto-gruzowych pokryw kongeliflukcyjnych, a tym samym

Fig. 102. Profil odsłonięcia w dolnej części gołoborza zajmującego grzbietową część północnego stoku Szczytnia-ka — kulminacji Pasma JeleniowsidO-go (wg T. Klatki, 1962, na podstawie materiałów Z. Klajnerta)

1 — górnokambryjskie, kwarcytowe łupki podłoża, 2 — gliniasto-gruzowa pokrywa kongeliflukcyjna, część spągowa barwy żółtawej, 3 — wstęga wodorotlenków żelaza, 4 — gliniasto-gruzowa pokrywa kongeliflukcyjna barwy siwej, 5 — gliniasto-gru-zowa pokrywa kongeliflukcyjna, część stropowa barwy szaroczarnej, 6 — pokrywa blokowa (w spągu do głębokości około 0,5 m pory między blokami wypełnione humusem, igliwiem i odłamkami drewna, wyżej — pory puste) przyszłego szkieletu gołoborzowego, przypada na warunki peryglacjalne zlodowacenia środkowopolskiego i poiudniowopoiskiego.

Moment zaniku lądolodu stadiału maksymalnego zlodowacenia środkowopolskiego zaznaczył się w Górach Świętokrzyskich rozcięciem powierzchni tarasu V. W tych dolinach, które doprowadzały wody pro-glacjalne dochodziło wówczas także do tworzenia niższej powierzchni tarasowej (IV) wysokości względnej od 4—6 m w górnych częściach dolin do 12—14 m w dolinie środkowej Czarnej Nidy (L. Lindner, 1977i).

Obszar Niecki Włoszczowskiej, Niecki Łopuszańskiej, Wzgórz Koneckich, Wzgórz Opoczyńskich i Garbu Gielniowskiego, w znacznej części pokryty lądolodem stadiału maksymalnego zlodowacenia środkowopolskiego (L. Lindner, 1971a, 1977i, 1978, 1979), dostarczył największej ilości danych do opracowania litologii i stratygrafii osadów tego stadiału. O zbliżaniu się lądolodu informują mu ki i piask^; zastoiskowe brzeżnej części zastoiska dolnej Pilicy (S. Z. Różycki, 1961a, 1967a, b, 1972a) oraz starszego zastoiska konecko-radoszyckiego (L. Lindner, 197la) pokrywające ciągłą warstwą kopalne aluwia i serie organogeniczne interglacjału mazowieckiego oraz stratygraficznie wyżej występujące piaski fluwiogla-cjalne stwierdzone w strefie Wzgórz Opoczyńskich, Niecki Łopuszańskiej (fig. 46) i Wzgórz Koneckich (fig. 103). Wspomniane osady za-