DSC04249

łTI',1'1 IW ANI A {STRATYGRAFIA

łTI',1'1 IW ANI A {STRATYGRAFIA

(S. Z. Różycki, 1965a, 1967a, b).

Praedgorse Iłżeckie oraz Wyżyna Opatowska dostarczają najwięcej danych do charakterystyki interstadiałui pilickiego. Na podstawie analizy licznych profilów lessowych (m.in. w Opatowie, Tomaszowie koki Opatowa i Wąchocku) udało się zidentyfikować glebę kopalną z tego interstadiału, rozwiniętą w stropie dolnego lessu starszego ze stadiaiu maksymalnego zlodowacenia środkowopolskiego (J. Jersak, 1973a, b) oraz wyróżnić poziom bruku głazowo-rumoszowego świadczącego o intersta-dialnej denudacji gliny zwałowej wspomnianego stadiału (W. Karaszew-ski i in., 1977).

Gleba kopalna z interstadiału pilickiego („interglacjału lubelskiego" w interpretacji J. Jersaka, 1973b), określona jako gleba „typu Tomaszów” (fig. 106), składa się z poziomów: akumulacyjnego — Ai, wyługowanego — A_s i iluwialnego — B_g.

Poziom akumulacyjny odznacza się ciemnoszarą barwą, jest stosunkowo słabo wykształcony, nie przekracza kilkunastu centymetrów miąższości, a miejscami jest go brak. Większa ilość związków żelaza w tym poziomie niż w dolnych poziomach morfologicznych opisywanej gleby jest, zdaniem J. Jersaka (1973b), wynikiem wtórnego wzbogacenia w związki chemiczne wypłukane z wyżej występującego górnego lessu starszego, wiązanego ze stadiałem mazowiecko-podlaskim („zlodowaceniem warciańskim” w ujęciu cytowanego autora).

Poziom wyługowania opisywanej gleby! osiąga 10—25 cm miąższości, jest barwy słomkowej z drobnymi, rdzawymi i czarnymi konkrecjami żelazistymi typu „pieprzy”. Poziom iluwialny, o zabarwieniu brązowym lub brązowoczerwonym, z konkrecjami typu „pieprzy” osiąga do 1,0 m miąższości. Według J. Jersaka (1973a, b) ten typ gleby powstał pod zespołem roślinności leśnej w okresie długim i ciepłym,| o randze inter-glacjału.

W okolicy Ożarowa odkryto niedawno stanowisko paleoflorystyczne opisane przez D. Kosmowską-Suffczyńską i K4 Szczepanka (1981) jako stanowisko Ożarów —- Karsy. Jest ono położone w górnym, suchym odcinku doliny Czyżówki, około 2 km na NNE od Ożarowa i 1 km na SW od wsi Karsy. Liczne otwory wiertnicze i analiza geologiczno-geomorfo-logiczna pozwoliły stwierdzić (D. Kosmowska-Suffczyńska, K. Szczepanek, 1981), że mamy tu do czynienia z formą dolinną utworzoną w wyniku rozcięcia piasków i gliny zwałowej maksymalnego stadiału zlodowacenia środkowopolskiego, a następnie wypełnioną osadami piaszczysto--żwirowymi z głazikami il spływami materiału gliniastego oraz osadami mułkowo-ilasto-piaszczystymi z wkładką materiału organogenicznego. Wyżej występują żwiry przechodzące ku górze w piaski z przewarstwie-niami mułków, a najwyższą część osadów dolinnych stanowią piaski róż-noziarniste z głazikami.

Do analizy palinologicznej stanowiska Ożarów — Karsy (fig. 107) pobrano próbki z otworu wiertniczego (z głęb. 6,66—7,48 m) specjalnie wy- |